Σελίδες

Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

Στο ''άρον άρον'' του Ερωτα ... Στο ''ωσαννά'' της Αγάπης

Σ' ένα στερέωμα που /τρέμει αδικαίωτο/κατάφωτο αστέρια και ουρανούς που /κουράστηκαν ξαφνικά /να μας περιμένουν...

Στη ρευστότητα του χρόνου ισορροπώντας /τα θαύματα επικαλούμαι...

Κρύσταλλοι δακρύων πολύτιμων /αντικαθρεφτίζουν τoν πόθο /σε ανύπαρκτο Ερωτικό τοπίο για σώματα/ που δεν μπόρεσαν Ερωτικά /να ταξιδέψουν...
Ωσπου, στην αβέβαιη πλώρη των ονείρων μου/ως άνεμος ούριος /άγγιξες τρυφερά  το όστρακο μου /μια σταγόνα Φως χαμένου παραδείσου /προσφέροντας...
Κι άρχισα τότε να ''ξαναγεννιέμαι''  «εκ των έσω»
Στο 
 ''άρον άρον'' του Ερωτα ...

Στο ''ωσαννά'' της Αγάπης ...(Μαρία-Λαμπράκη)

Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013

Στα εσωτερικά τοπία της ψυχής /δεν υπάρχουν αυτόπτες μάρτυρες...

Xρόνια τώρα στα απάτητα σύνορα/ των ονείρων μου /σ'αναζητώ
Σε πόσα ''εκεί'' /δεν ήμουν ;
Σε πόσα ''εδώ'' θα λείπεις; 
Πόσα ταξίδια μείναν ''μόνα'';
Μακάρι να ήταν τα πάντα ''αλλιώς'' ...
Στο συρματόσχοινο της ψυχής /κουρνιάζουν οι λύπες ...
Δίχτυ ''ασφαλείας '' τ' ανείπωτα τ'ανομολόγητα... 
Ο,τι υπάρχει ανάμεσα σ'εμένα κι εσένα/μια ανάσα που θάμπωσε το τζάμι/ της μνήμης ''Πόσα τραγούδια /στίχοι /ποιήματα χάθηκαν σε νιφάδες χιονιού /λιωμένες στην αναπνοή σου'', γράφει ο Γιώργος Δουατζής.
Στα εσωτερικά τοπία της ψυχής /δεν υπάρχουν αυτόπτες μάρτυρες...
Ο μόνος αξιόπιστος μάρτυρας ό,τι ζήσαμε/είναι η απουσία μας, αναφέρει η Κ.Δημουλά.(Μ-Λαμπράκη) 



Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013

Βρες το κλειδι

Θα 'ρθω κοντά σου  ''κάποτε''
Δεν θα χρειαστεί ν' ανοίξεις την πόρτα /για να με υποδεχτείς /ανεπαίσθητα θ'αγγίξω το όστρακο σου /και θα μπω...
Δεν θα σου λένε τίποτα σημαντικό τα μάτια μου /τα χέρια μου θα' ναι /σαν και πάντα τους αβέβαια/όπως των αγαλμάτων /που όλο θαρρείς πως ζωντανεύουν /κι όλο γυρνούν στην πέτρα.
Θα σου προσφέρω μια χούφτα φως /του χαμένου Παραδείσου και θα σβήσω μέσα σου/αφήνοντας ένα βαθύ σημάδι...
Να σου θυμίζει για πάντα πως/ από εδώ πέρασε ''κάποτε'' η φωτιά /του Ερωτα μας...(Μ-Λαμπράκη)

Τότε θα ξέρεις 
Εκεί θα βρεις Κάποιο κλειδί 

Που θα πάρεις


Μονάχα εσύ θα πάρεις


Και θα σπρώξεις την πόρτα


Θ' ανοίξεις το δωμάτιο


Θ' ανοίξεις τα παράθυρα στο 


φως   (Μ.Αναγνωστάκης)