Σελίδες

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Η ποίηση των Αγγέλων. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Η ποίηση των Αγγέλων. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014

Η ποίηση των Αγγέλων

Artist : Juan Medina
Η σάρκα των αγγέλων-
La carne degli angeli-Alda Merini

 Si dice che la creazione del Paradiso fosse la favola di un ignoto amore che a un certo punto sprigionò le ali dalla crosta terrestre, e così, raffreddandosi la terra, comparvero, al di là delle credenze bibliche, i primi voli degli angeli.

 Stanotte ho sognato l’ amore:
era tenero come voi
e senza carne,
ma il suo respiro ha colmato le mie notti
di disperazione e di canto.

Così è la vostra mano che carezza gli umili
e li fa silenziosi come coloro che pur soffrendo
non riescono ancora a morire.

Ma che cos’ è la morte
se non un grande albero pieno di canto?
Io ho sognato un uomo
ma quest’ uomo era tutto modellato da Dio.

Una parte di quest’ uomo era nella vostra
bocca.
E tutti gli uomini sono stati amati e divorati
dagli angeli
nel loro immenso amore.

Tomasz Rut,Painter

Alda Merini, «Η σάρκα των αγγέλων» (μετάφραση - επίμετρο: Ευαγγελία Πολύμου)

Λένε πως η γένεση του Παραδείσου ήταν η ιστορία μιας άγνωστης αγάπης που κάποια στιγμή αποδέσμευσε τα φτερά της από το γήινο φλοιό, κι έτσι, παγώνοντας η γη, φανερώθηκαν, πέρα από τις βιβλικές δοξασίες, τα πρώτα πετάγματα των αγγέλων.
2.
Απόψε ονειρεύτηκα τον έρωτα
ήταν τρυφερός σαν εσάς
και δίχως σάρκα,
αλλά η ανάσα του γέμισε τις νύχτες μου
με απελπισία και τραγούδι.

Έτσι είναι το χέρι σας που χαϊδεύει τους ταπεινούς
και τους κάνει σιωπηλούς σαν εκείνους που
μολονότι υποφέρουν
δεν ήρθε ακόμα η ώρα τους να πεθάνουν.

Όμως τι είναι ο θάνατος
αν όχι ένα μεγάλο δέντρο ολόγιομο τραγούδι;

Ονειρεύτηκα έναν άντρα
αλλά τον άντρα εκείνον, τον είχε πλάσει όλον ο Θεός.
Μέρος εκείνου του άντρα ήτανε μες
στο στόμα σας.

Κι όλοι οι άντρες αγαπήθηκαν
απ’ τους αγγέλους
που τους καταβρόχθισαν
μες στην απέραντη αγάπη τους
Πηγή http://www.poiein.gr/archives/27293

Εγώ απλώς ήθελα...
Δημήτρης Ε. Σολδάτος

 Ένας άγγελος
μου έδωσε τα φτερά του
για να πετάξω.

Δεν είχα που να πάω
και του τα γύρισα πίσω.

Ούτε άγγελοι μου χρειάζονταν
ούτε φτερά.

Εγώ απλώς ήθελα να περπατήσω
στο πλάι εκείνης
που μου έκοψε τα πόδια.
Μονόγραμμα -Οδυσσέας Ελύτης (απόσπασμα)
Ένα πέρασμα βαθύ να περάσω,
περιμένουν οι άγγελοι με κεριά
και νεκρώσιμους ψαλμούς,
πουθενά δεν πάω, μ’ ακούς;
ή κανείς ή κι οι δυο μαζί.
Όταν ο άγγελος είναι κόκκινος / και νυχοπατάει / στο σφουγγαρισμένο άσπρο / πιστεύοντας στην εσωτερική του φλόγα / κι αερίζοντάς τη στο παράθυρο / είναι που ’χει ερωτευτεί τα εγκόσμια / τόσο πολύ / που αποφεύγει να τα συγκρίνει με τα επάνω./ […]
Ο άγγελος / που θα γίνει λουλακής προς το βράδυ / θα τελειώσει το τσιγάρο του / και θα φύγει».
(«Αγγελικά Ποιήματα», 1978)Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ