Σελίδες

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Οταν. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Οταν. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2014

Οταν, βρέχει στην πόλη

Μ' έκλεισε μέσα η βροχή

και μένω τώρα να εξαρτιέμαι από σταγόνες.

Όμως πού ξέρω αν αυτό είναι βροχή


ή δάκρυα από τον μέσα ουρανό μιας μνήμης;


Μεγάλωσα πολύ για να ονομάζω


τα φαινόμενα χωρίς επιφύλαξη,


αυτό βροχή, αυτό δάκρυα.


Σταγόνες βροχής ή δάκρυα. 


Από τα μάτια κάποιας μνήμης ή τα δικά μου. 


Εγώ ή η μνήμη, πού να ξέρω; (Κική Δημουλά)






Bρέχει στην Πόλη
Μια σπασμένη ομπρέλα...

Μια αγκαλιά /καταφύγιο...



Υποσχέσεις/ που έμειναν/ μισές...
Δάκρυα /που στέγνωσαν πριν/ καν/ κυλήσουν... 
Λίγα βήματα /πριν τον Παράδεισο...
Λίγα φιλιά/πριν το αντίο...

Τα χέρια /που σφίγγουν /την αλήθεια ...


Το ρολόι /σταμάτησε στη λύπη...

Μια συγνώμη /που δεν ήρθε ποτέ...



Τι να σου γράψω ; /Τώρα που το μελάνι /σώθηκε;


Εδώ ο λυγμός της βροχής /θρηνεί την άδικη σιωπή... (Mαρία Λαμπράκη)