Στα χαρακώματα τ'ονείρου θα σ' αναζητήσω απόψε
με συντροφιά τη μοναξιά του κόσμου.
Εκεί, όπου η μνήμη κάνει ανακωχή με τις ψευδαισθήσεις
καταργώντας τα σύνορα ανάμεσα στο εφικτό και το ανέφικτο,
την αλήθεια και το ψέμα..
Θα φορέσω τη στολή παραλλαγής και όταν έρθουν οι λαθροκυνηγοί ονείρων
για άλλη μια φορά, θα προσποιηθώ ό,τι το θήραμα δεν είμαι ΕΓΩ- (Μαρία-Λαμπράκη)
Σ' ασημένιο τάσι /σταλάζει το δάκρυ του απόψε το φεγγάρι
Νάμα γίνεται στα χείλη της Νύχτας
Υπάρχουν τόσοι πολλοί /που διψούν γι'Αγάπη στην αγκαλιά της.(Μαρία.Λαμπράκη).
Θα 'ρθει κάποτε η στιγμή/ που όλοι θα ρουφάμε το χρόνο απο τα χείλη του Ερωτα..
Θα ξεδιψάμε τον πόθο μας/ με της Αγάπης τ' ακριβό κρασί..
Θα χαράζουμε με άστρα τις διαδρομές μας/περνώντας μέσα από την σκοτεινή πύλη της νύχτας/ θα βγούμε στο ΦΩΣ
Ετσι γεννιούνται τα όνειρα.
Αλλωστε/η νύχτα ανήκει στους ονειρικά αλκοολικούς.(Μαρία Λαμπράκη)
.jpg)
.jpg)
