Roque Dalton -Ρόκε Ντάλτον, Ποιήματα

Ποιητής από το Ελ Σαλβαδόρ, 1935-1975

 Ο Roque Dalton γεννήθηκε στο Ελ Σαλβαδόρ το 1935. Έζησε ως πολιτικός εξόριστος στη Γουατεμάλα, το Μεξικό, την Τσεχοσλοβακία και την Κούβα. Στη χώρα του κυνηγήθηκε και φυλακίστηκε αρκετές φορές. Ως διεθνώς βραβευμένος ποιητής, δημοσίευσε επίσης βιβλία για τη λογοτεχνία, την κοινωνική επιστήμη και την πολιτική θεωρία. Επέστρεψε στο Ελ Σαλβαδόρ για να συμμετάσχει σε επαναστατικό στρατό. Στο πλαίσιο ενός κακοδιατηρημένου εσωτερικού αγώνα που αργότερα απορρίφθηκε από όλα τα κόμματα, ο Roque Dalton σκοτώθηκε το 1975.

βΙΟΓΡΑΦΙΚΌ /εδω
Και /ΕΔΩ

Ποιήματα

Ώρα της Στάχτης

Τελειώνει ο Σεπτέμβρης. Είναι ώρα να σου πω
πόσο δύσκολο ήταν να μην πεθάνω.

Για παράδειγμα, απόψε,
έχω στα χέρια γκρίζα
βιβλία όμορφα που δεν καταλαβαίνω,
δεν θα μπορούσα να τραγουδήσω
αν και έχει σταματήσει πια η βροχή
και μου έρχεται χωρίς λόγο η θύμηση
του πρώτου σκύλου που αγάπησα παιδί.

Από χτες που έφυγες
υπάρχει υγρασία και κρύο μέχρι και στη μουσική.
Όταν θα πεθάνω,
μονάχα θα θυμούνται την πρωινή και φανερή μου αγαλλίαση,
τη σημαία μου χωρίς δικαίωμα να κουραστεί,
τη συγκεκριμένη αλήθεια που μοίρασα από τη φωτιά,
τη γροθιά που έκανα ομόφωνη
με την κραυγή από πέτρα που απαίτησε η ελπίδα.

Κάνει κρύο χωρίς εσένα. Όταν θα πεθάνω,
όταν θα πεθάνω
θα πουν με καλή πρόθεση
πως δεν ήξερα να κλαίω.
Τώρα βρέχει πάλι.
Ποτέ δεν ήταν τόσο βράδυ στις εφτά παρά τέταρτο
όπως σήμερα.

Έχω επιθυμία να γελάσω
ή να σκοτωθώ.

***

Μη γίνεσαι άγριος, ποιητή

Η ζωή πληρώνει τους λογαριασμούς της με το αίμα σου
κι εσύ συνεχίζεις πιστεύοντας πως είσαι αηδόνι.

Πιάστης το λαιμό μια φορά, γδύστηνα,
ξαπλωσέ την και κάνε της την πάλη σου της φωτιάς,
γέμισέ της το μεγαλειώδες έντερο, γονιμοποίησέ την,
κάντην να γεννήσει εκάτο χρόνια απ’την καρδιά.

Αλλά με όμορφο τρόπο, αδελφέ,
με μια χειρονομία
ευνοϊκή για τη μελαγχολία.

Μετ. Βασίλης Λαλιώτης

ΠΗΓΗ

Ρόκε Ντάλτον-Roque Dalton, ποιήματα, (Μετάφραση:Γιώργος Μίχος)
Όπως εσύ
Όπως εσύ,
αγαπώ τον έρωτα,
τη ζωή
τη γλυκιά χάρη των πραγμάτων
το ουράνιο τοπίο των ημερών του Γενάρη
Επίσης βράζει το αίμα μου
και γελάω από τα μάτια
που έχουν γνωρίσει των δακρύων το ανάβλυσμα.

Πιστεύω πως ο κόσμος είναι όμορφος,
πως η ποίηση είναι σαν το ψωμί,
όλων.
Και πως οι φλέβες μου δεν τελειώνουν σε μένα,
αλλά στο αίμα το ομόφωνο
εκείνων που μάχονται για τη ζωή,
τον έρωτα,
τα πράγματα,
το τοπίο και το ψωμί,
την ποίηση όλων.
***

Γραμματάκι

Αγαπητοί φιλόσοφοι,

αγαπητοί προοδευτικοί κοινωνιολόγοι,

αγαπητοί κοινωνικοί ψυχολόγοι:

μη γαμιέστε τόσο με την αποξένωση

εδώ όπου το πιο γαμημένο

είναι το ξένο έθνος.

***

Ο Ματαιόδοξος

Θα ήμουνα μεγάλος νεκρός.

Οι διαστροφές μου τότε θα έλαμπαν σαν παλιά κοσμήματα

με αυτά τα θελκτικά χρώματα του δηλητηρίου.

Θα υπήρχαν άνθη όλων των αρωμάτων στον τάφο μου

και θα μιμούνταν οι έφηβοι τις χειρονομίες μου παραίτησης,

τις μυστικές μου λέξεις τους άγχους.

Ίσως κάποιος θα έλεγε πως ήμουνα πιστός ήμουν καλός.

Photographer: Maria Svarbova

Αλλά μονάχα εσύ θα θυμόσουν

τον τρόπο μου να κοιτάζω στα μάτια.

Ένα απ’ τα πρόσωπα του έρωτα είναι ο θάνατος ,

στον καπνό της εποχής αυτής της αιώνια νεανικής.

Τι μου μένει μπροστά σου εκτός απ’ την αμηχανία των βασιλέων,

τις κινήσεις της μάθησης μπρος στην αύξηση του ποταμού,

τα ίχνη της πτώσης μπρούμυτα ανάμεσα στη στάχτη;

Η δική μου νεότητα μικραίνει

και σέρνει τη μελαγχολία σαν μουλάρι.

Κι όμως, αγάπη μου, μέσα απ΄ τα δάκρυα

Κι όμως, αγάπη μου, μέσα απ΄ τα δάκρυα,

ήξερα πως στο τέλος θα έμενα

γυμνός στην όχθη του γέλιου.

Εδώ,

σήμερα,

λέω:

πάντα θα θυμάμαι τη γύμνια σου στα χέρια μου,

τη μυρωδιά σου από απολαυστικό ξύλο σανδάλου

καρφωμένη δίπλα στον ήλιο του πρωινού,

το γέλιο σου από κορίτσι,

ή από ρυάκι,

ή από πουλί.

Τα χέρια σου μακριά και αγαπητικά

σαν ένας κρίνος προδότης στα παλιά του χρώματα.

Η φωνή σου,

τα μάτια σου,

όσο από το αγκαλιαστό σε σένα που μες στα βήματά μου

σκεπτόμουν να αντέξω με τις λέξεις.

Μα δεν θα υπάρξει χρόνος για να κλάψω.

Έχει τελειώσει

η ώρα της στάχτης πια για την καρδιά μου:

Χωρίς εσένα κάνει κρύο

μα υποφέρεται.

ΠΗΓΗ

UNA NOTTE A NAPOLI

Η Πόλη που ονειρεύτηκα..

Χρόνια πίσω μη με ρωτήσετε πόσα, ποτέ δεν μέτρησα το χρόνο με αριθμούς,  παρά με την αίσθηση που  αφήνει στο πέρασμά του...Εκεί κάπου στην εφηβεία..
Ακούω τη φωνή της μητέρας μου, (Κυριακή πρωί ήταν, αυτό το θυμάμαι σαν να ήταν χθες). 
  - ''Ξύπνα, ήρθε ο θείος σου ''
Ναυτικός ο θείος τον βλέπαμε πολύ σπάνια, αλλά συχνά μας έστελνε κάρτες και μας περιέγραφε τα μέρη,  που συναντούσε στα ταξίδια του, μαγεία φαινόταν όλο αυτό στα δικά μου μάτια, στον δικό μου τότε οπτικό ορίζοντα, γι'αυτό βαθιά μέσα μου ζήλευα αυτή του την ''Τύχη''...
Και εγώ έλεγα θα γίνω ναυτικός, Μαρκόνισσα , αλλά που να τολμήσω να ξεστομίσω τέτοιο πράγμα.
-Μεγάλωσες πολύ (μου είπε), σωστή Ναπολιτάνα έγινες..
Η μάνα μου, που μάλλον κατάλαβε άλλο, του έβαλε τις φωνές..
Τι είναι αυτά που της λες;
-Χα χα, βρε Φρόσω, το κορίτσι μας είπα ότι μοιάζει με Ναπολιτάνα, είναι μια πόλη της Ιταλίας, μπα σε καλό σου, τι νόμισες ότι είπα;
Να, ελάτε να σας δείξω φωτογραφίες.
Καρτ ποστάλ ήταν, κάτι σαν αυτή  που μόλις την είδα σήμερα, μου έφερε στη θύμηση όλα τούτα.

'Εμοιαζε με το το Ενετικό Φρούριο του Κούλε, στο Λιμάνι του Ηρακλείου.
Πριν προλάβω να ολοκληρώσω τη σκέψη μου είπε''Δεν ξέρω βρε παιδί μου, αλλά εκεί νοιώθω σαν το τόπο μας''.
 

Αλήθεια έλεγε ακόμα και αυτή η φωτογραφία, όρκο θα έπαιρνα ο,τι είναι η Ρογδιά (τοποθεσία λίγο έξω απο το Ηράκλειο και απέναντι ο Γιούχτας). 
Το βουνό που δεσπόζει με τον όγκο του νότια του Ηρακλείου.

Το πρωί μας βρήκε να ακούμε τραγούδια απο  δίσκους που είχε φέρει μαζί του και ο θείος και εκείνος να μεταφράζει τους στίχους.
Η Νάπολη έγινε η πόλη των ονείρων μου, δεν κατάφερα ακόμα να την κάνω πραγματικότητα, μα εξακολουθώ να την ονειρεύομαι...
Και,  που ξέρεις;..Ισως, αυτό το όνειρο να μην είναι ''άπιαστο''
Mαρία Λαμπράκη.
 
Ελάτε, να ταξιδέψουμε ''νοερά''μαζί της

Napoli 

Η Νάπολη (ιταλικά: Napoli) είναι πόλη και σημαντικό λιμάνι της Νότιας Ιταλίας, στην περιφέρεια της Καμπανίας, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας. Είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ιταλίας μετά τη Ρώμη και το Μιλάνο με πληθυσμό 963.522 κατοίκους. Η μητροπολιτική περιοχή, ωστόσο, υπολογίζεται σύμφωνα με διάφορες μετρήσεις ότι κινείται μεταξύ 3.000.000 και 5.000.000 κατοίκων.

Βρίσκεται στις ακτές του ομώνυμου κόλπου με φόντο το Βεζούβιο. Η Νάπολη είναι από τις πιο όμορφες και αναπτυγμένες οικονομικά πόλεις της Ιταλίας. Αρχικά, σαν λιμάνι, έχει πολύ μεγάλη κίνηση, εμπορική και επιβατική. Εξαιρετική ανάπτυξη παρουσιάζει στο βιομηχανικό τομέα η πόλη. Παρόλο που καταστράφηκε κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ολοκληρωτικά, σε σύντομο διάστημα κατόρθωσε να αναδιοργανωθεί και να αναγερθεί. Έχει όλες τις βασικές βιομηχανίες. Παράλληλα, σε περίοπτη θέση βρίσκονται τα συγκοινωνιακά της μέσα. Έχει σιδηροδρομικές εγκαταστάσεις, αερολιμένες, ναυπηγεία. Από την αγροτική πλευρά παράγει πολλά λαχανικά και φρούτα που εξάγει.

Η Νάπολη βρίσκεται στο μύσχο  του ομώνυμου κόλπου, που ορίζεται από το τεράστιο ηφαίστειο του Βεζούβιου, ενώ στα ανατολικά της βρίσκεται η χερσόνησος του Σορέντο, δυτικά ο κόλπος του Ποτσουόλι ενώ βόρεια φτάνει ως τους πρόποδες των Απεννίνων.

η φωτογραφία της Νάπολη παρέχεται από το Trip Advisor

 η φωτογραφία της Νάπολη παρέχεται από το Trip Advisor

Αρχικά η πόλη, αναπτυσσόταν παραλιακά: ο πρώτος πυρήνας της πόλης βρισκόταν στην νησίδα Μεγαρίδα, εκεί που σήμερα βρίσκεται το Καστέλ ντελ Όβο, όπου Έλληνες αποικιοκράτες έδωσαν το έναυσμα για την ανάπτυξη του εμπορίου, το οποίο ως σήμερα χαρακτηρίζει την πόλη. 
Η περιοχή χαρακτηρίζεται από πολυάριθμους λόφους, πολλοί εκ των οποίων ξεπερνούν τα 150μ. με τον ψηλότερο να φτάνει τα 452μ. (Λόφος των Καμαλντόλι), όπου αναπτύχθηκαν πολλοί ιστορικοί οικισμοί. Επίσης, στον κόλπο της Νάπολης υπάρχουν πολλά νησιά και σκόπελοι.

 η φωτογραφία της Νάπολη παρέχεται από το Trip AdvisorNapoli !!!

Η περιοχή έχει ιδιαίτερα σημαντικό γεωλογικό ενδιαφέρον κυρίως λόγω του ενεργού ηφαιστείου του Βεζούβιου, το οποίο έχει, εξάλλου, προσδώσει και ξεχωριστά φυσικά χαρακτηριστικά.

Το κλίμα της Νάπολης είνα τυπικό μεσογειακό με ήπιους και βροχερούς χειμώνες και ζεστά και ξηρά καλοκαίρια. Ωστόσο, πολλές φορές η θαλασσινή αύρα που παρατηρείται συχνότατα προσφέρει μεγάλη αίσθηση δροσιάς. Η πόλη απολαμβάνει 250 μέρες ηλιοφάνειας τον χρόνο.

Ωστόσο, η γεωμορφολογική ανομοιομορφία της πόλης, έχει ως αποτέλεσμα την υπάρξη επιμέρους μικροκλιμάτων μέσα στην πόλη, με σημαντικές διαφοροποιήσεις ακόμα και σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων. 
Η περιοχή γύρω από το λόφο Καμαλντόλι, εξαιτίας του μεγάλου υψομέτρου, χαρακτηρίζεται από ελαφρώς πιο χαμηλές θερμοκρασίες κατά τους χειμερινούς μήνες και μικρότερη αποπνικτική αίσθηση τους θερινούς. Εκεί έχουν παρατηρηθεί και περιπτώσεις παγετού. 
Οι περιπτώσεις χιονόπτωσης είναι ελάχιστες και γι'αυτό ιστορικές: Φεβρουάριος 1956, Ιανουάριος 1963, Μάρτιος 1971, 25 Φεβρουαρίου και 10 Μαρτίου και 1 Δεκεμβρίου 1973, 26 και 27 Φεβρουαρίου 1975, 2 και 9 Ιανουαρίου 1985, Φεβρουάριος 1986, 16 Δεκεμβρίου 1988, 26 Ιανουαρίου και 1 Μαρτίου 2005, οπότε και παρατηρήθηκε χιονόστρωση ύψους 10 εκατοστών ακόμα και στην παραλία της πόλης

Napoli from Posillipo

Teatro San Carlo

Castel dell'Ovo

Piazza Vittoria

Η πόλη ιδρύθηκε πιθανότητα από κατοίκους της Κύμης, αποικίας της ομώνυμης πόλης της Εύβοιας, γύρω στον 9ο και 8ο αι. π.Χ., με το όνομα Παρθενόπη. Η αποικία αυτή ονομάστηκε Παλαιόπολις, όταν, κατά τον 5ο αι. π.Χ., ιδρύθηκε σε μια κοντινή περιοχή η σημερινή Νάπολη (Νεάπολις=Νέα πόλις). Το 326 π.Χ. η πόλη κατακτάται από τους Ρωμαίους, διατηρώντας, ωστόσο, τα ελληνικά στοιχεία του πολιτισμού της και τη γλώσσα της. 
Κατά τους επόμενους αιώνες, η Νάπολη υπήρξε καταφύγιο πολλών Ρωμαίων αυτοκρατόρων σε διαστήματα εξορίας τους. Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αύγουστος θέσπισε στην Νάπολη τους Ιταλικούς Ολυμπιακούς Αγώνες, κατ'αντιστοιχία με τους ελληνικούς Ολυμπιακούς Αγώνες, θεωρώντας την Νάπολη "ως την πιο ελληνική πόλη της Ιταλίας".

Αυτή η φωτογραφία της Νάπολη παρέχεται από το Trip AdvisorChiostro di Santa Chiara

Το 536, κατακτήθηκε από τους Βυζαντινούς, ενώ στην συνέχεια πολιορκήθηκε και από τους Λογγοβάρδους και τους Σαρακηνούς πειρατές, ενώ στο μεσοδιάστημα ανακηρύχθηκε αυτόνομο Δουκάτο από τους ευγενείς της πόλης. Γύρω στα 990, με απόφαση του Λέοντα Γ' Ίσαυρου και εξαιτίας της Εικονομαχίας, η πόλη υπάχθηκε στο Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, μετά από ένα διάστημα πνευματικής υπαγωγής της επισκοπής της Καπούα (στην οποία ανήκε η Νάπολη) στον Πάπα. 
Το 1137 η πόλη κατελήφθη από τους Νορμανδούς, οπότε και αποτέλεσε μέρος του νεοσύστατου Βασιλείου της Σικελίας, με πρωτεύουσα το Παλέρμο. Μετά την επικράτηση των Σουέβων, οι Ανγιοβίνοι όρισαν τη Νάπολη πρωτεύουσά τους, καθιστώντας την από μια ακόμα ναυτική πόλη της Τυρρηνικής θάλασσας (Αμάλφι, Σορέντο) σε μια από τις ισχυρότερες πόλεις της ιταλικής χερσονήσου.

Αυτή η φωτογραφία της Νάπολη παρέχεται από το Trip AdvisorPalazzo Reale

Η Νάπολη διαθέτει αρκετά δημόσια και ιδιωτικά πανεπιστήμια, καθώς επίσης και πολυάριθμα ινστιτούτα και ερευνητικά κέντρα. Στην πόλη βρίσκεται το αρχαιότερο δημόσιο Πανεπιστήμιο, το Πανεπιστήμιο Νάπολης - Φρειδερίκος Β΄ που ιδρύθηκε το 1224 από τον Φρειδερίκο Β΄ το οποίο είναι το σημαντικότερο πανεπιστήμιο της νότιας Ιταλίας, με περισσότερους από 100.000 φοιτητές και 3.00 καθηγητές.

CASTEL NUOVO 

BASILICA DELLO SPIRITO SANTO

Ακόμη, υπάρχει και το Δεύτερο Πανεπιστήμιο της Νάπολης, δεύτερο σημαντικότερο της πόλης. Ιδρύθηκε μόλις το 1989 και έχει στενούς δεσμούς με την όμορη επαρχία της Καζέρτας. Ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην πόλη παίζει το Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ανατολικών Σπουδών, που ειδικεύεται στους ανατολικούς πολιτισμούς και το οποίο ιδρύθηκε το 1732 από τον Ιησουίτη ιεραπόστολο Ματτέο Ρίπα, ύστερα από την επιστροφή του από την αυλή του Κινέζου αυτοκράτορα.

 η φωτογραφία της Νάπολη παρέχεται από το Trip AdvisorPiazza San Domenico Maggiore

Piazza del Gesù 

Ο Μύθος λέει ..

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, η Νάπολη χτίστηκε στο σημείο όπου η θάλασσα ξέβρασε νεκρή τη σειρήνα Παρθενόπη, αφού την απέρριψε ο Οδυσσέας. Στην περιοχή αυτή ενδέχεται να είχε ιδρυθεί μια αποικία ήδη από τον 10ο αιώνα π.Χ. από Ελληνες της Ρόδου, πιθανόν όμως και αυτό να είναι ένας ακόμα μύθος. 

Το βέβαιο είναι ότι Ελληνες της Κύμης έχτισαν σε μικρή απόσταση μια νέα πόλη που πήρε το όνομα Νεάπολις, ενώ η παλιά μετονομάστηκε Παλαιόπολη. Η Νεάπολις υπήρξε σημαντικό εμπορικό κέντρο. Μετά την πτώση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και τα αλλεπάλληλα κύματα εισβολέων, η πόλη τέθηκε υπό την επιρροή του Βυζαντίου και γνώρισε μια περίοδο αναγέννησης. 

Η χρυσή εποχή της Νάπολης υπήρξε ο 15ος αιώνας, αλλά κατόπιν ακολούθησαν δύο αιώνες άμεσης κατοχής από την Ισπανία. Το 1734 άρχισε η περίοδος ηγεμονίας των Βουρβόνων. Αν εξαιρέσουμε τη σύντομη δημοκρατική διακυβέρνηση του 1799 και μια δεκαετία γαλλικής κυριαρχίας, οι Βουρβόνοι βασίλευσαν στη Νάπολη μέχρι το 1860

Partenope

Castel Sant'Elmo

Castel dell'Ovo 

le maioliche di Santa Chiara

Napoli Di Notte

La bella di notte

Επιμέλεια -Μαρία Λαμπράκη.