Το κλειδί της σιωπής

Δεν ήταν που περίμενα πως θα'ρθεις/και πέρασα με μιας /απο τη νύχτα,στη μέρα..

Που κοιταζόμουν στους καθρέφτες /και στολιζόμουν διακριτικά /να σε υποδεχτώ..

Που γελούσα μονάχη σαν μικρό παιδί/κι ασφυκτιούσα στον ατέρμωνα χώρο/με μια αγάπη που μεγάλωνε /στο φως της απουσίας σου..

Είναι που δεν έμαθα ποτέ/με ποιο κλειδί ανοίγει η πόρτα /της σιωπής σου. (Μ-Λαμπράκη)

ΑΧ Αγάπη /κουράστηκε το βλέμμα μου/να πελεκά 

τον ορίζοντα/περιμένοντας τον ερχομό σου..