 |
| Αν η φαντασία είναι δημιουργικότερη από τη γνώση |
| Η πείρα ισχυρότερη από την ορμή |
| Και η επιθυμία πιο συναρπαστική από την απόλαυση |
| Τότε γιατί η μνήμη πάντα υποκύπτει στον περασμό της νοσταλγίας;(Γιάννης Τόλιας) |
| Είναι ποιήματα |
| πού σε πιάνουν από το χέρι |
| και σε οδηγούν |
| σε μια σκοτεινή γωνία. |
| Πάνω στον ώμο τους |
| γέρνεις και κλαις( Γιάννης Τόλιας) |
 |
Οι ψίθυροι αρχίζουν και δυναμώνουν. Δεν πάει άλλο.
|
Η αγάπη πρέπει να ξαναγίνει Αγάπη.
|
Ο φίλος πρέπει να ξαναγίνει Φίλος.
|
Το φιλί την ίδια γλύκα να 'χει.
|
Και το όνειρο. Αχ, το Όνειρο!!!
|
Να στέκει πάντα ψηλά στον αφρό της απέραντης θάλασσας.
|
Να συντροφεύει το κρασί και το τραγούδι μας.
|
Να θρέφει την θύμηση και την πεθυμία μας.
.... Σωπάστε ... και ... ακούστε ....
|
