Ο δρόμος που δεν πάρθηκε] του Ρόμπερτ Φροστ
Σ’ ένα κιτρινισμένο δάσος ήταν ένα σταυροδρόμι, και εγώ
Λυπόμουν που να πάρω και τους δυό τους δρόμους δε γινόταν,
Γιατί ένας ταξιδιώτης ήμουν, στάθηκα πολύ καιρό
Και κάτω κοίταζα τον ένα ως το μακρυνό
Σημείο που έγερνε και μέσα στα χαμόκλαδα χανόταν.
Ύστερα, δίκαια κι ωραία, πήρα, αποφασισμένος,
Τον άλλο δρόμο, κι ίσως να ήτανε και τυχερό
Μια κι ήτανε απάτητος, χορταριασμένος·
Αν και εκεί μπροστά μου ήτανε φθαρμένος·
Στην αρχή τους ήταν όμοιοι και οι δυό.
Όμοιοι απλώνονταν μπροστά μου εκείνο το πρωί
Στα φύλλα επάνω ούτε βήμα δε φαινόταν να’ χει κάνει πίσω.
Ώ ! άφησα τον πρώτο για μια άλλη μέρα ! Επειδή
Όμως ήξερα πως ο ένας δρόμος σε άλλον οδηγεί
Αμφέβαλλα αν ποτέ μου θα μπορούσα να γυρίσω πίσω.
Σε κάποιο τόπο θα το λέω μετά από καιρό
Αναστενάζοντας χρόνια και χρόνια μετά:
Πως σ’ ένα δάσος ήταν ένα σταυροδρόμι, κι εγώ –
Πήρα τον δρόμο τον λιγότερο πεπατημένο, κι αυτό
Έκανε όλη τη διαφορά.
[ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ : Δάφνη Χρονοπούλου]
Τώρα κλείστε τα παράθυρα και ησυχάστε όλους τους αγρούς:
Αν πρέπει τα δέντρα, άστε τα να θροΐζουν σιωπηλά·
Κανένα πουλί δεν κελαηδάει τώρα, κι αν υπάρχει,
Ας είναι η απώλειά μου.
Θα περάσει καιρός προτού οι βάλτοι ξανασχηματιστούν,
Θα μου πάρει καιρό προτού ξεμυτίσει το πρώτο πουλί:
Κλείστε λοιπόν τα παράθυρα και μην ακούτε τον άνεμο,
Αλλά κοιτάξτε τα όλα να σαλεύουν απ’ τον αέρα.
Υπάρχει ένα μικρό κομμάτι από παλιό χιόνι σε μια γωνιά
Που θα έπρεπε να έχω μαντέψει
Ότι ήταν μια παρασυρμένη εφημερίδα που η βροχή
Είχε φέρει για να ξεκουράσει.
Είναι διάστικτο με μουτζούρες σαν να το κάλυψαν
Μικρά τυπογραφικά στοιχεία·
Τα νέα μιας μέρας που έχω ξεχάσει−
Αν τα διάβασα ποτέ.
Η καρδιά δεν μπορεί να σκεφτεί αφοσίωση
Μεγαλύτερη απ’ το να είναι ακτή στον ωκεανό−
Κρατώντας την καμπύλη μιας θέσης,
Μετρώντας μια επανάληψη δίχως τέλος.
ΑΧΝΗ ΧΙΟΝΙΟΥ-Robert Frost
Ο τρόπος που ένα κοράκι
Τίναξε κατά πάνω μου
Την άχνη του χιονιού
Από ένα κωνοφόρο δέντρο
Έχει δώσει στην καρδιά μου
Μια αλλαγή διάθεσης
Κι έσωσε κάποιο κομμάτι
Μιας μέρας που είχα μετανιώσει.
Αμερικανός ποιητής. Γεννήθηκε το 1874 και πέθανε το 1963. Είναι ένας απ’ τους ακρογωνιαίους λίθους της αμερικανικής ποίησης. Συνδέοντας με τα ποιήματά του, όπου σοφία και απλότητα ενώνονται με ανεπανάληπτο τρόπο, την παράδοση με τον μοντερνισμό, κατέχει μια μοναδική θέση στα αμερικανικά γράμματα. Τιμήθηκε τέσσερις φορές με το βραβείο Pulitzer.
