Πικρή θάλασσα της Κερύνειας-Κώστας Μόντης

(Ζωγράφος  -Κατερίνα Νασιάκου)

Κώστας Μόντης
Τὸ πληγωμένο πουλὶ
Οὔτε ποὺ θυμᾶμαι πότε καὶ πῶς
κράτησα στὴ χοῦφτα μου ἕνα πληγωμένο πουλὶ
πού εἶχε ἀφεθεῖ στὸ ἔλεός μου
καὶ μὲ κοίταζε ἐπίμονα σὰν κάπου νὰ μ' εἶχε ξαναδεῖ,
καὶ μὲ κοίταζε περίλυπα
χωρὶς μιὰ τόση δὰ κίνηση φτερούγας,
χωρὶς μιὰ τόση δὰ κίνηση ποδιοῦ.
Οὔτε ποὺ θυμᾶμαι.
Μπορεῖ, μάλιστα, ποτὲ νὰ μὴν ἔγινε αὐτὸ
κι ὅμως τὸ βλέμμα του μ' ἀκολουθεῖ χρόνια τώρα,
μπορεῖ νὰ μὴν ἔγινε
κι ὅμως τὸ νιώθω χρόνια τώρα στὴ χοῦφτα μου
νὰ μὴ χάνει εὐκαιρία νὰ μὲ κοιτάξει
νὰ καραδοκεῖ μόλις ἀνοίξω τὴ χοῦφτα
νὰ μὲ κοιτάξει.

Κώστας Μόντης (Παραθέματα ποιητικού λόγου)

Περίεργο πράγμα η καρδιά.
Όσο τη σπαταλάς τόσο περισσότερη έχεις.
* * * *
Το τελευταίο πράγμα που ξεχνά η μνήμη είναι

 οι ενοχές.

* * * * *
Ποιο “κράτος”, κύριοι, ποιο “κράτος”;

Σ’ αλλεπάλληλους σωρούς “κρατών” πατάμε.

Δεν καταλαβαίνετε πως με τεχνητά μέσα

κρατάμε την Ιστορία στη ζωή;

* * * *

ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ

Είναι δύσκολο να πιστέψω

πως μας τους έφερε η θάλασσα της Κερύνειας

είναι δύσκολο να πιστέψω

πως μας τους έφερε η αγαπημένη θάλασσα της

 Κερύνειας

Πικρή θάλασσα της Κερύνειας

που πρέπει ν’ αποσύρουμε πια

τους στίχους που σου γράψαμε 

(Ζωγράφος -Κατερίνα Νασιάκου)

* * * * 

Ανησυχούμε που αρχίσαμε να μην ανησυχούμε,
ανησυχούμε που αρχίσαμε
να μη μένουμε πια άγρυπνοι τις νύχτες.

ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΤΟΝ ΠΕΝΤΑΔΑΧΤΥΛΟ

Απορώ πώς συνεννοούνται μαζί του!
Απορώ τι γλώσσα του μιλούν!
* * * *

(Ζωγράφος-Κ.Ρηγούλης)

* * * *

Η ΦΥΛΑΚΗ

Το χειρότερο δεν είναι

που μ’ έκλεισαν σ’ αυτή τη φυλακή

και πήραν τα κλειδιά κι έφυγαν,

μα που δεν ξέρω ως πού φτάνει η φυλακή μου,

που δεν ξέρω το περίγραμμά της,

για να κάνω επιτέλους

σαν άνθρωπος κι εγώ

μιαν απόπειρα αποδράσεως.

Ζωή -Κώστας Μόντης

ΖΩΗ

Έτσι όπως τον αυτόματο τηλεφωνητή

που μόλις πάρετε τον αριθμό

αρχίζει να σας λέει πριν σας ακούσει,

έτσι όπως τον αυτόματο τηλεφωνητή

που έχει προγραμματισμένη την απάντηση,

που έχει έτοιμη την απάντηση,

που δε συζητεί το θέμα,

που δε μεταπείθεται.

 Ζωγράφος -Κατερίνα Νασιάκου

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑΣ-Κώστας Μόντης

Το κακό είναι που παρέμεινες στην επιφάνεια της

Το κακό είναι που δεν ήξερες

πως η διέξοδος είναι στον πυθμένα

που φοβήθηκες να βυθιστείς μέχρις αυτού.

ΔΕΝ ΗΡΘΑΝ

Δεν ήρθαν οι θεατές που περιμέναμε,

δεν ήρθαν οι θεατές που περίμεναν τ' αναμμένα φώτα

και ματαιώθηκε η παράσταση

και καθήσαμε μονάχοι στην πλατεία

τριγυρισμένοι απ' τ' άδεια καθίσματα

με πολλή κατάθλιψη

και μ' ένα παράξενο ηδονισμό,

μ' ένα εντελώς ανεξήγητο ενδόμυχο ηδονισμό.

Αν είπαν την κουβέντα τους τα μάτια
ειν’ εν τάξει.
* *  * 
Ξέρουν ένα ((σ'αγαπώ )) τα μάτια ,ψιθυρίζουν

 ένα ((σ'αγαπώ)) τα μάτια !

*  *  * 

Ξέρουμε πως η ζωή

κλείνει πίσω μας το μάτι,

μη νομίζη πως δεν ξέρουμε.

και ξέρουμε πως έχει και δίκιο

μη νομίζη πως δεν ξέρουμε.

* *  *

Όχι τους καθρέφτες,

τις φωτογραφίες να κυττάζετε

που δεν εξελίσσονται,

που δεν ενδιαφέρονται τι θα επακολουθήση.

(Ζωγράφος: Κ. Ρηγούλης )
* * * * 
Αφήνετε πάντα ένα χαμόγελο
εκτός των τειχών σας,
αφήνετε πάντα ένα χαμόγελο
για τους περαστικούς.

***

Η ΜΝΗΜΗ

Μην την προτρέπετε και γελοιοποιείσθε.

Τις φωτογραφίες σας και τις οπισθογραφήσεις σας

αυτή τις γράφει στα παλιά της τα παπούτσια.

(Ζωγράφος -Γαλιώτος Ανδρέας)

* * * * 

Οχι, δεν ειν’ άχρηστα τ’ άχρηστα όνειρα,

οχι δεν ειν’ περιττά τα περιττά όνειρα.

* * * *
Μην επωφεληθήτε του σκότους,
μην καταδεχθήτε να επωφεληθήτε του σκότους. 

Είν’ αρκετό να πούμε όλοι
από μια φορά στη ζωή μας
ένα «όχι». 

(Ζωγράφος: Κ. Γεωργαντά)
* * * * 

Μπορεί πραγματικά αυτά να εννοούσαμε όμως οι λέξεις τι είπαν, όμως οι λέξεις όταν πήραν την εξουσία στα χέρια τους τι είπαν; * * * * Γιατί τόσα Μνημεία στον Άγνωστο  Στρατιώτη κι ούτ’ ένα στον Άγνωστο Άνθρωπο; Εμείς πού θα βάνουμε τα στεφάνια μας;

(Ζωγράφος -Κατερίνα Νασιάκου)
* * * * * 
Ανέκδοτη ποίηση (χειρόγραφα)-Κώστας Μόντης