Everybody hurts

Η νύχτα απόψε /λυγίζει αντοχές ...
Με ποιο τραγούδι ''άραγε'' /να ξορκίζεται η Πίκρα; 

Μισό φεγγάρι...

Μισό φεγγάρι..
Μόνο τ' άστρα του /άναψε απόψε ο ουρανός/για τους εραστές της νύχτας..
<<Τι να τα κάνω τ' άστρα/αφού  λείπεις;>>
Η φράση στα εισαγωγικά είναι παρμένη, από  το ποίημα του Γ.Ρίτσου -Γυμνό σώμα.
Μισό φεγγάρι-Αλκίνοος Ιωαννίδης 

Τα πουλιά της θλίψης

Φυλλοροούν οι σκέψεις/ πάνω στο κλαδί της μνήμης.

Εκεί, έρχονται και κουρνιάζουν οι ψυχές/ σαν τα πουλιά /πάνω στο σύρμα ..

Ξαποσταίνουν για λίγο/κι έπειτα/ χτυπώντας τα φτερά τους στον αέρα/επιστρέφουν στον ουρανό της θλίψης τους/λίγο /πριν /ο Ηλιος ανατείλει  και το φως/προδώσει το δάκρυ τους/στα μάτια.(Μ-Λαμπράκη)

Είναι πουλιά που οντε πετούν/πηγαίνουνε ομάδι.
.

Κι άλλα πουλιά που μοναχά/τα βρίσκει το σκοτάδι.

Οντε θα δεις άσπρα πουλια /να χαμηλοπετούνε

Θα' ναι γιατί ενός σεβντά/λαβωμαθιές κρατούνε(Μαρία-Λαμπράκη)

Νυχτωδίες -Ερώτων

Για να σε συναντήσω/εκτοπίζομαι στο γαλαξία της σιωπής.
Συλλέγω τα άνθη των χαμένων ονείρων/μεταλαμβάνω τα θαύματα/σε νυχτωδίες Ερώτων/διασπείρομαι /για να ξαναγεννηθώ στο φως σου.
Απο τη μοναξιά μου βγαίνω/και χάνομαι στις θάλασσες του άγνωστου θεού.(Μαρία-Λαμπράκη)

Σταυρωμένα -Φεγγάρια

Στα σταυρωμένα φεγγάρια
 που ενταφιάζουν στα σκοτεινά προδομένους Ερωτες.(Μ-Λ)

Στ' αχνάρια της μέρας

 Αφήνει τ' αχνάρια της η καινούργια μέρα/όπως αφήνουν οι Εραστές τα βήματα τους στην βρεγμένη άμμο..
Ωσπου να' ρθει ο θεριστής/ο χρόνος και να τα σβήσει με το κύμα του...
Mα, θα τ' ακολουθήσω /ίσως/ έτσι /να σε βρω..Κάποτε..Μ-Λ

Οτι αγαπήσαμε το ''σέβεται' πάντα η Μνήμη..

Αποκαθήλωση -Ονείρου

Aν, με δεις να έρχομαι απόψε
με πληγές στα χέρια
μη τρομάξεις..
Μέρες τώρα αποκαθηλώνω τ' όνειρο.(Μαρία Λαμπράκη)

Λαθροκυνηγοί ονείρων

Στα χαρακώματα τ'ονείρου θα σ' αναζητήσω απόψε
με συντροφιά τη μοναξιά του κόσμου.
Εκεί, όπου η μνήμη κάνει ανακωχή με τις ψευδαισθήσεις
καταργώντας τα σύνορα ανάμεσα στο εφικτό και το ανέφικτο,
την αλήθεια και το ψέμα..
Θα φορέσω τη στολή παραλλαγής και όταν έρθουν οι λαθροκυνηγοί ονείρων 
για άλλη μια φορά, θα προσποιηθώ ό,τι  το θήραμα δεν είμαι ΕΓΩ-  (Μαρία-Λαμπράκη)

Νάμα..

Σ' ασημένιο τάσι /σταλάζει το δάκρυ του απόψε το φεγγάρι
Νάμα γίνεται στα χείλη της Νύχτας 
Υπάρχουν τόσοι πολλοί /που  διψούν γι'Αγάπη στην αγκαλιά της.(Μαρία.Λαμπράκη).

Κάποτε...

Θα 'ρθει κάποτε η στιγμή/ που όλοι θα ρουφάμε το χρόνο απο τα χείλη του Ερωτα..
Θα ξεδιψάμε τον πόθο μας/ με της Αγάπης τ' ακριβό κρασί..
Θα χαράζουμε με άστρα τις διαδρομές μας/περνώντας μέσα από την σκοτεινή πύλη της νύχτας/ θα βγούμε στο ΦΩΣ
Ετσι γεννιούνται τα όνειρα.
Αλλωστε/η νύχτα ανήκει στους ονειρικά αλκοολικούς.(Μαρία Λαμπράκη)

Νήμα Ονείρου

Σε χρυσή βελόνα πέρασε το νήμα  της η νύχτα..
Πάρτο (είπε στ' όνειρο) να ράψεις τις πληγές του κόσμου...(Μαρία Λαμπράκη)

Eδω θα με βρεις απόψε

Eδω θα με βρεις απόψε/δίπλα στο κύμα/συντροφιά μ' ένα φεγγάρι/ που δε λέει να  γεμίσει..
Να περισυλλέγω των ερώτων τραυματίες..(Μαρία Λαμπράκη)

Η κλεψύδρα του χρόνου

Γύρισε ανάποδα την κλεψύδρα του ο χρόνος..
Η νύχτα φωνάζει τ' όνομά σου..
Απο τις στάχτες της μνήμης  θα σε ανασύρω/εκεί αφήνει πάντα /το υστερόγραφό του ο Ερωτας..
Για να θυμίζει πως/όλα ξεκίνησαν απο μια Φωτιά...(Μαρία Λαμπράκη)

Dream a Little Dream Of Me

Στο δοξάρι της νύχτας κρεμάστηκε απόψε το φεγγάρι...
Μικροί Ερωδιοί, αναγγέλουν τον ερχομό της καινούργιας ημέρας
Εδω τα όνειρα πολεμούν, να κερδίσουν τα πρώτα χαμόγελα του Ηλιου..
Ενα μικρό όνειρο -Διεκδικώ ...(Μαρία Λαμπράκη)

Καλημέρα Ηλιε

Καλημέρα
με το Φως του Ηλιου/ που ορίζει τα σύνορα του κόσμου/πιο πέρα απο τα σύνορα /του Ονείρου...

Η Ευχή της Νύχτας

Ποια ευχή, θέλεις απόψε να σου πραγματοποιήσω;(Τζίνι)
 Στη φωτιά, ρίχνω όλα τα ταμένα .
Ονειρα, πάρτε με μαζί κι εμένα...
Καλό ξημέρωμα..

Αυταπάτες -Ονείρων

-Ονειρο :Mε αυταπάτες, θα θρέψεις  πάλι τα καινούργια όνειρα
που ξυπνούν πεινασμένα στην αγκαλιά σου;
-Νύχτα: ''Oι αυταπάτες είναι απαραίτητες
όπως το γάλα της μάνας στα νεογέννητα,
νομίζεις θα το έπιναν, αν ήξεραν σε τι κόσμο θα μεγαλώσουν;'' .Μαρία Λαμπράκη

Χαρακιές -Ονείρων

    Στο φως σε ψάχνω/κουράστηκα να ψηλαφώ την απουσία σου/στα σκοτάδια..
    Κι ας ξέρω πως /θα με βρει με χαρακιές ονείρων η μέρα..
    Απο τις χαρακιές του δίσκου/βγάζει η βελόνα τη μουσική.(Μαρία Λαμπράκη) 

Άει σκοτεινό φως του έρωτα

Αν με αναζητήσεις απόψε/στους δρόμους θα με βρεις.
Να στήνω μνημείο/στους αυτόχειρες 'Ερωτες-(Μ-Λ-)

Δεν είναι η σιωπή φωνή...

Ηρθε η ώρα να μιλήσεις..

Να ελευθερωθούν οι λέξεις απο τη φυλακή των λόγων.

Χρόνια τώρα  τις κρατήσαμε φυλακισμένες στα υγρά και ανήλιαγα υπόγεια της σιωπής.

Καμιά φορά, τις ρίχναμε μέσα στα ποιήματα για ''ιλουστρασιόν'' προς χάριν εντυπώσεων και εντυπωσιασμών.

Ηρθε η ώρα να μιλήσεις

Μη σε ξεγελούν οι σειρήνες

Μη σε ξεγελούν τα μάτια.

Εδώ, κοιμάται η Πομπηία  και φτάνει μια μικρή

 σπίθα ν' ανάψει πάλι η φωτιά.  

 αλήθεια τους  και να βγουν στην επιφάνεια οι

''χαμένες Ατλαντίδες''

Μη φοβάστε τη ''λάβα'των λέξεων...

Τη στάχτη να σκιάζεστε που σας ''τυφλώνει'' τα 

μάτια..Μαρία Λαμπράκη