Χωρίς σύνορα..

Αλλα ονόματα φώναζαν, το δικό σου έφερνε ο άνεμος.
Λοξές διαδρομές, κατεύθυνση αντίθετη έπαιρνα, στο δρόμο σου έβγαινα.
Διάβαζα βιβλία, έμπαινα σε άλλες μνήμες, θα ξεχάσω έλεγα κι όμως κοιμάσαι ακόμα στα όνειρά μου.

Ησύχασε, θα είμαι σαν τις πάνινες-ακέφαλες- κούκλες που αγκαλιάζουν τρυφερά τη νύχτα, τα παιδιά των καταυλισμών.
 Ησύχασε, όταν θα έχω κλειστεί απ'όλους τους δρόμους, πάλι σε νέα περιγράμματα θα σ' έχω ορίσει.
Χωρίς σύνορα και ίσως αυτή τη φορά-με αναγνωρίσεις.Μαρία-Λαμπράκη

''Ετσι συνήθως χάνουμε τα πιο ωραία μας χρόνια/απο ένα τίποτα/ένα αύριο που άργησε νάρθει ή ένα λυκόφως που κράτησε λίγο.Τάσος Λειβαδίτης .