Τι έρημος κι αυτή των ανθρώπων

Tα όνειρα έμειναν και σήμερα /στα ''αζήτητα''
Τώρα η νύχτα περιδιαβαίνει τους δρόμους /με απούλητη την πραμάτεια της/ κανείς δεν ενδιαφέρεται /ως να τους είχε η μοναξιά τυλίξει/με νύχτες δίχως όνειρα..
Τι έρημος κι αυτή των ανθρώπων....