Θα 'ρθει κάποτε η στιγμή/ που όλοι θα ρουφάμε το χρόνο απο τα χείλη του Ερωτα..
Θα ξεδιψάμε τον πόθο μας/ με της Αγάπης τ' ακριβό κρασί..
Θα χαράζουμε με άστρα τις διαδρομές μας/περνώντας μέσα από την σκοτεινή πύλη της νύχτας/ θα βγούμε στο ΦΩΣ
Ετσι γεννιούνται τα όνειρα.
Αλλωστε/η νύχτα ανήκει στους ονειρικά αλκοολικούς.(Μαρία Λαμπράκη)
Σε χρυσή βελόνα πέρασε το νήμα της η νύχτα..
Πάρτο (είπε στ' όνειρο) να ράψεις τις πληγές του κόσμου...(Μαρία Λαμπράκη)
Eδω θα με βρεις απόψε/δίπλα στο κύμα/συντροφιά μ' ένα φεγγάρι/ που δε λέει να γεμίσει..
Να περισυλλέγω των ερώτων τραυματίες..(Μαρία Λαμπράκη)
Γύρισε ανάποδα την κλεψύδρα του ο χρόνος..
Η νύχτα φωνάζει τ' όνομά σου..
Απο τις στάχτες της μνήμης θα σε ανασύρω/εκεί αφήνει πάντα /το υστερόγραφό του ο Ερωτας..
Για να θυμίζει πως/όλα ξεκίνησαν απο μια Φωτιά...(Μαρία Λαμπράκη)
.jpg)
.jpg)
