|  | 
| 
Νικηφόρος Λύτρας, Η προσμονή (αχρονολόγητο).  
Λάδι σε καμβά, 68 εκ. x 50 εκ., Εθνική  
Πινακοθήκη της Ελλάδας - Μουσείο Αλεξάνδρου  
Σούτζου. Προσμονή 
Ερχεσαι μερικές στιγμές και ακροβατείς 
στα όρια της αντοχής μου. 
 Ακριβώς στην κόψη του ελάχιστου/τόσο μυστικά  
εκθαμβωτικός/που ανθίζουν ''άξαφνα'' οι  
παπαρούνες του ανεκπλήρωτου /στο βάζο της  
αγάπης. 
Η προσμονή φοράει ''τότε'' τα καλά της /ανοίγουν  
τα παράθυρα στο φως/κι όλα τ' αστέρια  
τραγουδάνε της Ανατολής. 
Ετσι αναβαπτίζεται ο 'Ερωτας/μες την  
μυσταγωγία  
μιας  γλυκιάς /προσμονής!(Μαρία Λαμπράκη) | 
Μια λέξη και όλα σώζονται. Μια λέξη και όλα χάνονται. (André Breton)
 
