Ελλάδα-Φως, χώμα, αέρας, φωτιά και νερό.

….Κι εκείνο το σκάφος
  Φρεσκοβγαλμένο, πράσινο, που διαβάζει ακόμη στην ειρήνη του κόλπου των νερών Έ χ ε ι ο Θ εός ...(Οδ.Ελύτης)

«Ο Κούρος» (1978) Οδυσσέας Ελύτης 

Η Ελλάδα είναι περιπέτεια.
Μια περιπέτεια που κρατάει 3.οοο χρόνια και φέρνει αγωνία.
Σ' αυτό τον τόπο όλα είναι απρόοπτα, γι'αυτό και μοιραία.
Οι εξελίξεις δεν προβλέπονται, το επόμενο βήμα  παραμένει ασαφές έτσι όλα μοιάζουν να συμβαίνουν την τελευταία στιγμή, σαν απο θαύμα στα τυφλά. Οπως τυφλός ήταν και ο Ομηρος.

Γιατί η Ελλάδα είναι αυτό που περιμένεις να είναι... Είναι :Φως, χώμα, αέρας, φωτιά  και νερό...(Μ.Λαμπράκη)

Χειρόγραφο του Οδυσσέα Ελύτη με εικαστική του παρέμβαση.
''Αιγαιοδρόμιο''
 Επιλέγω απο το ''Αιγαιοδρόμιο ''του Οδ.Ελύτη
 a-αγιάζι,αγιασμός,αγιόκλημα,αγκίστρι,
ακρωτήρι,
αμμουδιά,
αμπέλι, αμπαρόριζα
β-βάρκα,βασιλικός,βότσαλο,
βράχος
γ-γεράνι,γιασεμί
δ-δεντρολίβανο,δροσιά,δυόσμος
ε-εκκλησάκι ,ελιά
η-ήλιος
θ-θάλασσα,θυμιατό,θυμάρι
κ-καλτερίμι,καπετάνιος, καρπούζι, κατάρτι,
καφενές,κλήδονας, κύμα.
 λ-λεμονιά,λιβάνι,λιμάνι,λυγαριά
μ-μάρμαρο,μαστίχα,μούστος,
μπαρπούνι,μπουγαρίνι
ν-νεράνζι,ντομάτα
 ξ-ξενιτιά,ξέρα,ξερολιθιά
 ο-όστρακο,ούζο
 π-παναγιά,παραγάδι,πέλαγος,πεύκο,πικροδάφνη
 ρ-ρεματιά-ρόδο
 σ-σταφύλι,σπουργίτης,συκιά
τ-τζίτζικας,τράτα,τρούλος
φ-φάρος,φεγγάρι,φλοίσβος, φύκια
χ-χαιρετισμοί,χαμομήλι,χταπόδι
 ψ-ψαλμός,ψαλτήρι,ψαράς
 ω-ώχρα
 Οπως, λέει, ο Ποιητής
''Ελλάδα, μήτε σχεδιαγράμματα, μήτε τίποτα.
Μόνο λέξεις''

Ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη-Μουσική :Δημήτρης Λάγιος-
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
Ωσάν αυτή που μου'λαχε δεν είδα.
Ρίχνει να πιάσει ψάρια,πιάνει φτερωτά,
Στήνει στη γη καράβι,κήπο στα νερά.
Κλαίει,φιλεί το χώμα,ξενιτεύεται,
Μένει στους πέντε δρόμους,αντριεύεται.
Κάνει να πάρει πέτρα,τηνε παρατά,
Κάνει να τη σκαλίσει,βγάνει θάματα.
Μπαίνει σ'ένα βαρκάκι,πιάνει ωκεανούς,
Ξεσηκωμούς γυρεύει,θέλει τύραννους.
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
Ωσάν αυτή που μου'λαχε δεν είδα...

Απόσπασμα, απο το Αξιον Εστί -Οδυσσέας Ελύτης

«εξόριστε Ποιητή, στον αιώνα σου, λεγε, τι βλέπεις ;…

- Βλέπω τα έθνη, άλλοτες αλαζονικά, παραδομένα στη σφήκα και στο ξινόχορτο.

- Βλέπω τα πελέκια στον αέρα σκίζοντας προτομές Αυτοκρατόρων και Στρατηγών.

- Βλέπω τους εμπόρους να εισπράττουν σκύβοντας το κέρδος των δικών τους πτωμάτων.

- Βλέπω την αλληλουχία των κρυφών νοημάτων.

Ιδού ας ακολουθήσουνε τα βήματα μου!
Σε χώρα μακρινή και αρυτίδωτη τώρα πορεύομαι.

Τώρα το χέρι του Θανάτου
αυτό χαρίζει τη Ζωή
και ο ύπνος δεν υπάρχει.
Xτυπά η καμπάνα του μεσημεριού
κι αργά στις πέτρες τις πυρρές χαράζονται τα γράμματα:
ΝΥΝ και ΑΙΕΝ και ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ

 Αιέν αιέν και νυν και νυν τα πουλιά κελαηδούν
ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το τίμημα.

        ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ  το χέρι που επιστρέφει
από φόνο φριχτόν και τώρα ξέρει

        ποιος αλήθεια ο κόσμος που υπερέχει
ποιο το νυν και ποιο το αιέν του κόσμου:

       ΝΥΝ το αγρίμι της μυρτιάς Νυν η κραυγή του Μάη
ΑΙΕΝ η άκρα συνείδηση Αιέν η πλησιφάη

        Νυν νυν η παραίσθηση και του ύπνου η μιμική
Αιέν αιέν ο λόγος και η Τρόπις η αστρική

        Νυν των λεπιδοπτέρων το νέφος το κινούμενο
Αιέν των μυστηρίων το φως το περιιπτάμενο

        Νυν το περίβλημα της Γης και η Εξουσία
Αιέν η βρώση της Ψυχής και η πεμπτουσία

        Νυν της Σελήνης το μελάγχρωμα το ανίατο
Αιέν το χρυσοκύανο του Γαλαξία σελάγισμα

        Νυν των λαών το αμάλγαμα και ο μαύρος Αριθμός
Αιέν της Δίκης το άγαλμα και ο μέγας Οφθαλμός

        Νυν η ταπείνωση των Θεών Νυν η σποδός του Άνθρωπου
Νυν Νυν το μηδέν