Γιατί βρέχει πάντα στα τοπία / όταν σε θυμάμαι;

Σήμερα στην άκρη της θάλασσας/κοιτούσα με έκσταση πως άνοιγε την αγκαλιά της ''αφρίζοντας''/στο τραγούδι του Ανέμου..
Ενα σπασμένο κοχύλι στην άμμο / έκρυβε τα μυστικά του/στ' απομεινάρια του Καλοκαιριού..
Πως μοιάζει ο Ερωτας με κοχύλι μικρό/στην άμμο κρυμμένο..
Μια αδέσποτη ψιχάλα / διέκοψε βίαια των ειρμό της σκέψης μου
Κι άρχισε η βροχή να σταλάζει αργά/ βασανιστικά τη λύπη στα μάτια
Πως να κλείσεις τις ρωγμές ;
Η μνήμη ακόμα με καίει.. 
Γιατί βρέχει πάντα στα τοπία /όταν σε θυμάμαι;(Μ-Λαμπράκη)