 |
Τα παραμύθια αρχίζουν κάπως έτσι ''Μια φορά κι έναν καιρό''
Τα παραμύθια, όπως οι μύθοι και οι παραδόσεις συναντιούνται σε όλες τις
περιοχές του κόσμου. «Παραμύθι είναι μια αφήγηση συγκεκριμένου μήκους
που περιέχει μια διαδοχή μοτίβων ή επεισοδίων», σημειώνει ο George
Jean. Ένας άλλος απλός ορισμός του παραμυθιού είναι η «προφορική
διήγηση φανταστικών γεγονότων»
Το παραμύθι χρησιμοποιήθηκε αλλά και
χρησιμοποιείται από όλους τους λαούς σε όλες τις εποχές για ψυχαγωγικό,
διδακτικό και συμβολικό σκοπό. Στις ιστορίες αυτές -προφορικές αρχικά-
επικρατεί το καλό στο τέλος και επιβραβεύεται ο ήρωας που προσπαθεί γι’
αυτό, ενώ το κακό δέχεται παραδειγματική τιμωρία. |
 |
Όλη η δράση των
παραμυθιών λαμβάνει χώρα σε ένα περιβάλλον που το φυσικό με το
υπερφυσικό στοιχείο και τη μαγεία συνυπάρχουν παράλληλα ή δέχονται
επιδράσεις το ένα από το άλλο.
Οι ήρωες του παραμυθιού, συνήθως, δε
φέρουν κάποιο συγκεκριμένο όνομα, αλλά χρησιμοποιούν ως όνομα τις
ιδιότητες της οικογενειακής τους κατάστασης, της κοινωνικής τους τάξης,
του επαγγέλματός τους.
Έτσι, γίνεται αναφορά για βασιλιάδες, πρίγκιπες,
βασίλισσες, μητριές, αδελφές κ.λπ.
Οι πρωταγωνιστές των παραμυθιών
δέχονται βοήθεια από ζώα που μιλούν, από μαγικά αντικείμενα, από
νεράιδες, κακές μάγισσες, ξωτικά.
Πολλές φορές όλα αυτά όχι μόνο δεν
είναι βοηθοί τους αλλά είναι εκείνοι που βάζουν στον ήρωα εμπόδια και
τον φέρνουν αντιμέτωπο με αδιέξοδα.
Το παραμύθι πετυχαίνει να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του ακροατή, αφού η
πλοκή του είναι η συνισταμένη πολλών καταστάσεων και επεισοδίων κατά τα
οποία άλλοτε ο ήρωας βρίσκει προσωρινή λύση σε προβλήματα που τον
ταλανίζουν και άλλοτε, πάλι, καλείται, να αντιμετωπίσει νέες δύσκολες
περιπτώσεις μέχρι να πετύχει την τελική δικαίωσή του.
http://www.24grammata.com/?p=34785 |
 |
Πραγματικά γεγονότα που ενέπνευσαν μύθους...
Πολλά από τα παραμύθια που έχουν συνοδέψει τα παιδικά μας χρόνια,
βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα και αναφέρονται σε ιστορικά πρόσωπα.
Δείτε
παρακάτω μερικά από τα πιο διάσημα παραμύθια και την ιστορία πίσω από
αυτά, όπως παρουσιάστηκαν στην ιστοσελίδα weirdworm.com: |
«Αναστασία»
Παρά τους ιδιότροπους γονείς της η Μεγάλη Δούκισσα Αναστασία (Anastasia
Nikolaevna) της Ρωσίας εξελίχθηκε σε ένα φυσιολογικό παιδί, αναφέρει ο
αρθρογράφος. Ήταν η μικρότερη κόρη του Αυτοκράτορα Νικολάου Β΄ της
Ρωσίας, τελευταίου ηγεμόνα της Αυτοκρατορίας της Ρωσίας, και της συζύγου
του, Αλεξάνδρα Φεοντόροβνα της Έσσης.
Τέθηκε σε κατ’ οίκον
περιορισμό και δολοφονήθηκε άγρια σε ένα υπόγειο, ενώ σύμφωνα με
διάφορες φήμες λέγεται ότι η ίδια κατάφερε να αποδράσει.
Κατά περιόδους διάφορες γυναίκες διεκδίκησαν την ταυτότητά της, τροφοδοτώντας ένα από τα πιο διάσημα μυστήρια του 20ού αιώνα.
Η πιο διάσημη «Αναστασία» ήταν η Anna Adams η οποία αναμίχθηκε σε μια 30ετή νομική μάχη, για να αναγνωριστεί ως Ρομανόφ.
Ωστόσο, με το θάνατό της το 1984 το DNA αποκάλυψε το αντίθετο.
Η
απουσία των δύο πτωμάτων του μαζικού τάφου των Ρομανόφ έκανε πολλούς να
πιστεύουν ότι η Αναστασία και ο αδερφός της Αλεξέι είχαν επιβιώσει της
επίθεσης. Τα δύο εξαφανισμένα πτώματα εντοπίστηκαν το 2007.
Η ιστορία της Σταχτοπούτας φέρεται να βασίζεται στην ελληνική μυθολογία
και σε μία πανέμορφη αιγύπτια σκλάβα. Την ιστορία της Ροδώπις (που
σημαίνει «η ροδομάγουλη») διηγείται ο Στράβων.
«Το αφεντικό της
την εκτιμούσε πολύ και της είχε χαρίσει ένα ζευγάρι σανδάλια με πλούσια
διακόσμηση. Αλλά ήταν υπναράς και τον περισσότερο καιρό στο σπίτι
κοιμόταν, οπότε οι άλλες δούλες που τη ζήλευαν την κακομεταχειρίζονταν
και της έδιναν να κάνει τις βαρύτερες δουλειές.
Μία ημέρα, ενώ η
Ροδώπις λουζόταν ή έπλενε ρούχα στο ποτάμι, ένας αετός άρπαξε ένα από
τα σανδάλια της, που τα είχε στον ήλιο να στεγνώσουν, και μετά από λίγο
το άφησε να πέσει στα πόδια του βασιλιά. Εκείνος εντυπωσιασμένος από την
κομψότητα του υποδήματος αυτού και πιστεύοντας ότι ήταν ένα σημάδι από
τον θεό `Ωρο, ζήτησε από τους ανθρώπους του να βρουν την κάτοχό του,
έχοντας την πεποίθηση ότι μόνο σε μια πολύ όμορφη γυναίκα θα ταίριαζε
αυτό το πέδιλο.
Βρήκαν τη Ροδώπιν, την παρουσίασαν στον βασιλιά και
αυτός την πήρε ως σύζυγό του».
«Η Χιονάτη και οι Εφτά Νάνοι»
 |
| An illustration from 'Little Snow White and
other tales from "Grimm"' (London, 1898) |
Η ιστορία της Χιονάτης βασίζεται στην πραγματική ιστορία της Margarete
Von Waldeck, μιας αριστοκράτισσας του 16ου αιώνα από τη Βαυαρία.
Ο πρίγκιπας Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας ξεχώρισε την πανέμορφη 16χρονη Margarete στο παλάτι των Βρυξελλών και την πήρε ως ερωμένη.
Ωστόσο,
η ιδέα του να γίνει πριγκίπισσα ενοχλούσε τη μητριά της και τον βασιλιά
της Ισπανίας πατέρα του Φιλίππου, με αποτέλεσμα μυστικοί πράκτορες να
αναλάβουν να τη δηλητηριάσουν.
Η Margarete είχε μεγαλώσει στο Bad Wildungen, όπου ο αδερφός της είχε ένα ορυχείο χαλκού, στο οποίο εργάζονταν μικρά παιδιά.
«Ο αυλητής του Χαμελίν»
Η ιστορία έχει τις ρίζες της σε ένα τραγικό γεγονός που συνέβη το 1264,
όταν η πλειοψηφία των παιδιών στο γερμανικό χωριό Hamelin εξαφανίστηκε
υπό μυστηριώδεις συνθήκες.
Ο αυλητής θεωρείται ότι ήταν ένας
άντρας που έπασχε από βουβωνική πανώλη –έτσι εξηγείται και η σχέση του
με τα ποντίκια- ενώ η πολύχρωμη εμφάνισή του ενδεχομένως να σχετίζεται
με τις δερματικές αλλοιώσεις στα τελευταία στάδια του Μαύρου Θανάτου.
Ωστόσο,
η έλλειψη επαρκών εξηγήσεων ως προς το γιατί επηρέαζε μόνο παιδιά,
κάνει πολλούς να πιστεύουν ότι η εξαφάνιση των παιδιών οφειλόταν σε μια
σταυροφορία παιδομαζώματος, κοινή πρακτική το Μεσαίωνα, με τα παιδιά να
μάχονται στους ιερούς πολέμους στη θέση ενηλίκων.
Σε αυτήν την
περίπτωση ο αυλητής θα ήταν ένα παιδί, το οποίο θα ισχυριζόταν ότι είχε
δει σε όραμα πως έπρεπε να πάρει μαζί του τα παιδιά στους Αγίους Τόπους
και να πολεμήσουν για χάρη του χριστιανισμού.
Πολλά
από τα παραμύθια που έχουν συνοδέψει τα παιδικά μας χρόνια, βασίζονται
σε πραγματικά γεγονότα και αναφέρονται σε ιστορικά πρόσωπα.
Δείτε παρακάτω μερικά
από τα πιο διάσημα παραμύθια και την ιστορία πίσω από αυτά, όπως
παρουσιάστηκαν στην ιστοσελίδα weirdworm.com:
- See
more at:
http://www.paraskinia.com/2014/06/blog-post_1363.html?utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook#sthash.t7B9vNaO.dpuf
Πραγματικά γεγονότα που ενέπνευσαν μύθους...
