Σε χρυσή βελόνα πέρασε το νήμα της η νύχτα..
Πάρτο (είπε στ' όνειρο) να ράψεις τις πληγές του κόσμου...(Μαρία Λαμπράκη)
Eδω θα με βρεις απόψε/δίπλα στο κύμα/συντροφιά μ' ένα φεγγάρι/ που δε λέει να γεμίσει..
Να περισυλλέγω των ερώτων τραυματίες..(Μαρία Λαμπράκη)
Γύρισε ανάποδα την κλεψύδρα του ο χρόνος..
Η νύχτα φωνάζει τ' όνομά σου..
Απο τις στάχτες της μνήμης θα σε ανασύρω/εκεί αφήνει πάντα /το υστερόγραφό του ο Ερωτας..
Για να θυμίζει πως/όλα ξεκίνησαν απο μια Φωτιά...(Μαρία Λαμπράκη)