Φυσάει μοναξιά απόψε...

Kάθε Κυριακή/κρύβει μέσα της μια Αναχώρηση...
Φυσάει μοναξιά απόψε...
Ντύσου καλά/μη μου κρυώσεις..(Μ-Λ)

Είναι τραγούδια...

Πίνακας ζωγραφικής(Γιώργος Σταθόπουλος)
Είναι τραγούδια...
Είναι τραγούδια που ανοίγουνε δρόμους
κι άλλα σαν βροχή στους ώμους
ήσυχα λόγια που αγγίζουν ζεσταίνουν
έρωτα, ζωή ανασταίνουν
κάποιοι που αγκαλιά πηγαίνουν
κι άλλοι που αν τ΄ακούν σωπαίνουν
αχ της μοναξιάς χειροκροτήματα

Είναι τραγούδια που΄χουν αφήσει
έναν ήλιο πριν τη δύση
κι άλλα που μείναν στόμα με στόμα
πόσα γράφει η αγάπη ακόμα
λόγια που καρδιές ματώνουν
κι άλλα που βαθιά λυτρώνουν
έλα να στα πω γιατί είναι κύματα...Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Δήμητρα Γαλάνη

Είναι τραγούδια...

.........Που μπορούν ακόμα /να γλυκάνουν το μέσα της Καρδιάς.....

Καλό Σ/Κ-Αφιερωμένο σε όλους τους σιωπηλούς συνταξιδιώτες του blog...Σας ευχαριστώ (Μ-Λ)

Αφού ακόμα αγαπάς τις γκρίζες θάλασσες,
αφού μπορείς καμένα δάση να αντικρίζεις
αφού ακόμα ακούς Τσιτσάνη και ραγίζεις,
αυτό σημαίνει πως ακόμα εσύ δεν άλλαξες

Αφού από τη μοναξιά σου δε νικήθηκες, 
αφού δεν ντρέπεσαι μπροστά μου να δακρύζεις, 
αφού ακόμα ακούς κλαρίνο και ραγίζεις
αυτό σημαίνει πως ακόμα εσύ δεν άλλαξες

Έλα αγάπη μου, έλα
να κάνουμε ένα Έλληνα ακόμα
με το τραγούδι να ξεχνάει
τα λάθη της να συγχωράει, όπως κι εμείς,
αφού η Ελλάδα μας πληγώνει όσο κανείς-Στίχοι: Χαρούλα Αλεξίου

Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος

Δώρο ακριβό...

Στα ωκεάνια μάτια σου απλώνω τα δίχτυα μου, πορφυρίζει η Θάλασσα στα υγρά σου χείλη,
στάλσιμο μυριάκριβο κάθε φιλί,  που σαλπίζει ανάμεσα σε ανέγγιχτους πόθους και απαστράπτοντα ''θέλω''
θροϊσματα ανέμου , που φυλλορροεί σε κάθε ψίθυρο, σε κάθε άγγιγμα, σε κάθε σ'αγαπώ και μέσα σου απαγκιάζουνε οι μυστικές μου σκέψεις,σαν σε ουράνια όαση....Δώρο ακριβό.(Μ-Λαμπράκη)

Tα πουλιά της μνήμης

Tα πουλιά της μνήμης (Δημήτρης Λαμπρέλλης)

Τα ίδια και τα ίδια
κάθε βράδυ.
Τα χέρια μου
δεν αντέχουν
να κρατήσουν
το σκοτάδι.
Γι᾽ αυτό κάθε πρωί
ξυπνώ
της μνήμης μου
τη μικρή καρδερίνα
Κι ένα σπίτι
της δείχνω
γεμάτο τραγούδια
– Εκεί μένει
της λέω
το φως.

Υπάρχει ένας θρύλος για ένα πουλί που κελαηδάει μία μονάχα φορά στη ζωή του, πιο γλυκά από κάθε άλλο πλάσμα πάνω στη Γη. Από τη στιγμή που αφήνει τη φωλιά του, ψάχνει για ένα δέντρο αγκαθωτό και δεν ησυχάζει αν δεν το βρει.

Και τότε, εκεί που κελαηδάει ανάμεσα στα άγρια κλαριά, πάει και καρφώνεται στο πιο μεγάλο, το πιο κοφτερό αγκάθι.

Και πεθαίνοντας, υψώνεται πάνω από την αγωνία του, για να ξεπεράσει με το κελαήδημα του τον κορυδαλλό και το αηδόνι. Ένα τραγούδι θεσπέσιο, με τίμημα την ίδια την ύπαρξη του.

Μα ο κόσμος όλος μένει ασάλευτος για να ακούσει και ο Θεός χαμογελάει στους ουρανούς Του.

Γιατί το άριστο αποκτιέται μόνο με μεγάλο πόνο… 

Ή, τουλάχιστον, έτσι λέει ο θρύλος.

Από το μυθιστόρημα "Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας" της Colleen McCullough

"Ring the bells that still can ring 
Forget your perfect offering 
There is a crack in everything 
That's how the light gets in".

The birds they sang 
at the break of day 
Start again 
I heard them say 
Don't dwell on what 
has passed away 
or what is yet to be. 
Ah the wars they will 
be fought again 
The holy dove 
She will be caught again 
bought and sold 
and bought again 
the dove is never free. 

Ring the bells that still can ring 
Forget your perfect offering 
There is a crack in everything 
That's how the light gets in. 

We asked for signs 
the signs were sent: 
the birth betrayed 
the marriage spent 
Yeah the widowhood 
of every government -- 
signs for all to see. 

I can't run no more 
with that lawless crowd 
while the killers in high places 
say their prayers out loud. 
But they've summoned, they've summoned up 
a thundercloud 
and they're going to hear from me. 

Ring the bells that still can ring 
Forget your perfect offering 
There is a crack in everything 
That's how the light gets in.

You can add up the parts 
but you won't have the sum 
You can strike up the march, 
there is no drum 
Every heart, every heart 
to love will come 
but like a refugee. 

Ring the bells that still can ring 
Forget your perfect offering 
There is a crack, a crack in everything 
That's how the light gets in. 

Ring the bells that still can ring 
Forget your perfect offering 
There is a crack, a crack in everything 
That's how the light gets in. 
That's how the light gets in. 
That's how the light gets in.