Οποιος δε χάθηκε στις θάλασσες του Ερωτα /δεν ''λάτρεψε'' ποτέ/τα ''ναυάγια'' της καρδιάς.
Κι εγώ που τόσο αγάπησα αυτά τα ταξίδια.
Στα μάτια σου /ναυάγησα .(M-Λαμπράκη)
http://pyroessa-artemusica.blogspot.gr/2013/03/blog-post_14.html
Στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης
Μουσική: Νίκος Ζούδιαρης
Πρώτη εκτέλεση: Απόστολος Ρίζος
Δεν πετάει φτερό στο πέλαγο
Και μαντάτο απ' την Αθήνα
Και μαντάτο απ’ την Αθήνα
Τι να θυμηθώ απ’ τα μάτια σου
Που `χω να τα δω ένα μήνα
Στ’ άγρια σοκάκια της ψυχής
Ψάχνω μα δε σ’ ανταμώνω
Α να κοιμηθώ να σ’ ονειρευτώ
Που με ξέχασες και λιώνω
Ούτε που σαλεύει το νερό
Ούτε μου μιλούν οι γλάροι
Μου άργησες πολύ, πες μου πως θα `ρθεις
Πριν να σβήσουνε οι φάροι
Εδώ θα με βρεις απόψε /δίπλα στο κύμα/συντροφιά μ' ένα κόκκινο ''θολό'' φεγγάρι /να περισυλλέγω των Ερώτων/ναυαγούς..(Μ-Λ)
Νυχτερινή σκοπιά /φυσαλίδες μνήμης.
Μετρώ το χρόνο με το βηματισμό ενός μικρού παιδιού/που βιάζεται να κατακτήσει τον κόσμο.
Διψώ μια σταγόνα νερού/που κυλάει στο τζάμι.
Εδώ /στην ατέλειωτη ώρα /που προσπαθείς να ''συλλάβεις'' τη σιωπή/στο φεγγάρι /πίσω από τα μαύρα σύννεφα/εκεί κρύβεται η λύπη/παίρνοντας τη μορφή σου.
Η επιθυμία να καίει το κορμί/σαν το τσιγάρο στα χείλη.
Σιωπηλή βροχή /βουβή μελωδία /αναδύεται γυμνή/για το κορμί σου /που κρύβω κάτω από το δέρμα μου.
Κι ο έρωτας/ στρατιώτης /περιφρουρεί τις θύμισες...
Αλλά, εσύ, όπως αναφέρει ο Οδ. Ελύτης:''είσαι μια νυχτερινή επινόηση/που αρέσκεται στις βροχερές εκμυστηρεύσεις''(Μαρία-Λαμπράκη)