UNA NOTTE A NAPOLI

Η Πόλη που ονειρεύτηκα..

Χρόνια πίσω μη με ρωτήσετε πόσα, ποτέ δεν μέτρησα το χρόνο με αριθμούς,  παρά με την αίσθηση που  αφήνει στο πέρασμά του...Εκεί κάπου στην εφηβεία..
Ακούω τη φωνή της μητέρας μου, (Κυριακή πρωί ήταν, αυτό το θυμάμαι σαν να ήταν χθες). 
  - ''Ξύπνα, ήρθε ο θείος σου ''
Ναυτικός ο θείος τον βλέπαμε πολύ σπάνια, αλλά συχνά μας έστελνε κάρτες και μας περιέγραφε τα μέρη,  που συναντούσε στα ταξίδια του, μαγεία φαινόταν όλο αυτό στα δικά μου μάτια, στον δικό μου τότε οπτικό ορίζοντα, γι'αυτό βαθιά μέσα μου ζήλευα αυτή του την ''Τύχη''...
Και εγώ έλεγα θα γίνω ναυτικός, Μαρκόνισσα , αλλά που να τολμήσω να ξεστομίσω τέτοιο πράγμα.
-Μεγάλωσες πολύ (μου είπε), σωστή Ναπολιτάνα έγινες..
Η μάνα μου, που μάλλον κατάλαβε άλλο, του έβαλε τις φωνές..
Τι είναι αυτά που της λες;
-Χα χα, βρε Φρόσω, το κορίτσι μας είπα ότι μοιάζει με Ναπολιτάνα, είναι μια πόλη της Ιταλίας, μπα σε καλό σου, τι νόμισες ότι είπα;
Να, ελάτε να σας δείξω φωτογραφίες.
Καρτ ποστάλ ήταν, κάτι σαν αυτή  που μόλις την είδα σήμερα, μου έφερε στη θύμηση όλα τούτα.

'Εμοιαζε με το το Ενετικό Φρούριο του Κούλε, στο Λιμάνι του Ηρακλείου.
Πριν προλάβω να ολοκληρώσω τη σκέψη μου είπε''Δεν ξέρω βρε παιδί μου, αλλά εκεί νοιώθω σαν το τόπο μας''.
 

Αλήθεια έλεγε ακόμα και αυτή η φωτογραφία, όρκο θα έπαιρνα ο,τι είναι η Ρογδιά (τοποθεσία λίγο έξω απο το Ηράκλειο και απέναντι ο Γιούχτας). 
Το βουνό που δεσπόζει με τον όγκο του νότια του Ηρακλείου.

Το πρωί μας βρήκε να ακούμε τραγούδια απο  δίσκους που είχε φέρει μαζί του και ο θείος και εκείνος να μεταφράζει τους στίχους.
Η Νάπολη έγινε η πόλη των ονείρων μου, δεν κατάφερα ακόμα να την κάνω πραγματικότητα, μα εξακολουθώ να την ονειρεύομαι...
Και,  που ξέρεις;..Ισως, αυτό το όνειρο να μην είναι ''άπιαστο''
Mαρία Λαμπράκη.
 
Ελάτε, να ταξιδέψουμε ''νοερά''μαζί της

Napoli 

Η Νάπολη (ιταλικά: Napoli) είναι πόλη και σημαντικό λιμάνι της Νότιας Ιταλίας, στην περιφέρεια της Καμπανίας, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας. Είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ιταλίας μετά τη Ρώμη και το Μιλάνο με πληθυσμό 963.522 κατοίκους. Η μητροπολιτική περιοχή, ωστόσο, υπολογίζεται σύμφωνα με διάφορες μετρήσεις ότι κινείται μεταξύ 3.000.000 και 5.000.000 κατοίκων.

Βρίσκεται στις ακτές του ομώνυμου κόλπου με φόντο το Βεζούβιο. Η Νάπολη είναι από τις πιο όμορφες και αναπτυγμένες οικονομικά πόλεις της Ιταλίας. Αρχικά, σαν λιμάνι, έχει πολύ μεγάλη κίνηση, εμπορική και επιβατική. Εξαιρετική ανάπτυξη παρουσιάζει στο βιομηχανικό τομέα η πόλη. Παρόλο που καταστράφηκε κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ολοκληρωτικά, σε σύντομο διάστημα κατόρθωσε να αναδιοργανωθεί και να αναγερθεί. Έχει όλες τις βασικές βιομηχανίες. Παράλληλα, σε περίοπτη θέση βρίσκονται τα συγκοινωνιακά της μέσα. Έχει σιδηροδρομικές εγκαταστάσεις, αερολιμένες, ναυπηγεία. Από την αγροτική πλευρά παράγει πολλά λαχανικά και φρούτα που εξάγει.

Η Νάπολη βρίσκεται στο μύσχο  του ομώνυμου κόλπου, που ορίζεται από το τεράστιο ηφαίστειο του Βεζούβιου, ενώ στα ανατολικά της βρίσκεται η χερσόνησος του Σορέντο, δυτικά ο κόλπος του Ποτσουόλι ενώ βόρεια φτάνει ως τους πρόποδες των Απεννίνων.

η φωτογραφία της Νάπολη παρέχεται από το Trip Advisor

 η φωτογραφία της Νάπολη παρέχεται από το Trip Advisor

Αρχικά η πόλη, αναπτυσσόταν παραλιακά: ο πρώτος πυρήνας της πόλης βρισκόταν στην νησίδα Μεγαρίδα, εκεί που σήμερα βρίσκεται το Καστέλ ντελ Όβο, όπου Έλληνες αποικιοκράτες έδωσαν το έναυσμα για την ανάπτυξη του εμπορίου, το οποίο ως σήμερα χαρακτηρίζει την πόλη. 
Η περιοχή χαρακτηρίζεται από πολυάριθμους λόφους, πολλοί εκ των οποίων ξεπερνούν τα 150μ. με τον ψηλότερο να φτάνει τα 452μ. (Λόφος των Καμαλντόλι), όπου αναπτύχθηκαν πολλοί ιστορικοί οικισμοί. Επίσης, στον κόλπο της Νάπολης υπάρχουν πολλά νησιά και σκόπελοι.

 η φωτογραφία της Νάπολη παρέχεται από το Trip AdvisorNapoli !!!

Η περιοχή έχει ιδιαίτερα σημαντικό γεωλογικό ενδιαφέρον κυρίως λόγω του ενεργού ηφαιστείου του Βεζούβιου, το οποίο έχει, εξάλλου, προσδώσει και ξεχωριστά φυσικά χαρακτηριστικά.

Το κλίμα της Νάπολης είνα τυπικό μεσογειακό με ήπιους και βροχερούς χειμώνες και ζεστά και ξηρά καλοκαίρια. Ωστόσο, πολλές φορές η θαλασσινή αύρα που παρατηρείται συχνότατα προσφέρει μεγάλη αίσθηση δροσιάς. Η πόλη απολαμβάνει 250 μέρες ηλιοφάνειας τον χρόνο.

Ωστόσο, η γεωμορφολογική ανομοιομορφία της πόλης, έχει ως αποτέλεσμα την υπάρξη επιμέρους μικροκλιμάτων μέσα στην πόλη, με σημαντικές διαφοροποιήσεις ακόμα και σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων. 
Η περιοχή γύρω από το λόφο Καμαλντόλι, εξαιτίας του μεγάλου υψομέτρου, χαρακτηρίζεται από ελαφρώς πιο χαμηλές θερμοκρασίες κατά τους χειμερινούς μήνες και μικρότερη αποπνικτική αίσθηση τους θερινούς. Εκεί έχουν παρατηρηθεί και περιπτώσεις παγετού. 
Οι περιπτώσεις χιονόπτωσης είναι ελάχιστες και γι'αυτό ιστορικές: Φεβρουάριος 1956, Ιανουάριος 1963, Μάρτιος 1971, 25 Φεβρουαρίου και 10 Μαρτίου και 1 Δεκεμβρίου 1973, 26 και 27 Φεβρουαρίου 1975, 2 και 9 Ιανουαρίου 1985, Φεβρουάριος 1986, 16 Δεκεμβρίου 1988, 26 Ιανουαρίου και 1 Μαρτίου 2005, οπότε και παρατηρήθηκε χιονόστρωση ύψους 10 εκατοστών ακόμα και στην παραλία της πόλης

Napoli from Posillipo

Teatro San Carlo

Castel dell'Ovo

Piazza Vittoria

Η πόλη ιδρύθηκε πιθανότητα από κατοίκους της Κύμης, αποικίας της ομώνυμης πόλης της Εύβοιας, γύρω στον 9ο και 8ο αι. π.Χ., με το όνομα Παρθενόπη. Η αποικία αυτή ονομάστηκε Παλαιόπολις, όταν, κατά τον 5ο αι. π.Χ., ιδρύθηκε σε μια κοντινή περιοχή η σημερινή Νάπολη (Νεάπολις=Νέα πόλις). Το 326 π.Χ. η πόλη κατακτάται από τους Ρωμαίους, διατηρώντας, ωστόσο, τα ελληνικά στοιχεία του πολιτισμού της και τη γλώσσα της. 
Κατά τους επόμενους αιώνες, η Νάπολη υπήρξε καταφύγιο πολλών Ρωμαίων αυτοκρατόρων σε διαστήματα εξορίας τους. Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αύγουστος θέσπισε στην Νάπολη τους Ιταλικούς Ολυμπιακούς Αγώνες, κατ'αντιστοιχία με τους ελληνικούς Ολυμπιακούς Αγώνες, θεωρώντας την Νάπολη "ως την πιο ελληνική πόλη της Ιταλίας".

Αυτή η φωτογραφία της Νάπολη παρέχεται από το Trip AdvisorChiostro di Santa Chiara

Το 536, κατακτήθηκε από τους Βυζαντινούς, ενώ στην συνέχεια πολιορκήθηκε και από τους Λογγοβάρδους και τους Σαρακηνούς πειρατές, ενώ στο μεσοδιάστημα ανακηρύχθηκε αυτόνομο Δουκάτο από τους ευγενείς της πόλης. Γύρω στα 990, με απόφαση του Λέοντα Γ' Ίσαυρου και εξαιτίας της Εικονομαχίας, η πόλη υπάχθηκε στο Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, μετά από ένα διάστημα πνευματικής υπαγωγής της επισκοπής της Καπούα (στην οποία ανήκε η Νάπολη) στον Πάπα. 
Το 1137 η πόλη κατελήφθη από τους Νορμανδούς, οπότε και αποτέλεσε μέρος του νεοσύστατου Βασιλείου της Σικελίας, με πρωτεύουσα το Παλέρμο. Μετά την επικράτηση των Σουέβων, οι Ανγιοβίνοι όρισαν τη Νάπολη πρωτεύουσά τους, καθιστώντας την από μια ακόμα ναυτική πόλη της Τυρρηνικής θάλασσας (Αμάλφι, Σορέντο) σε μια από τις ισχυρότερες πόλεις της ιταλικής χερσονήσου.

Αυτή η φωτογραφία της Νάπολη παρέχεται από το Trip AdvisorPalazzo Reale

Η Νάπολη διαθέτει αρκετά δημόσια και ιδιωτικά πανεπιστήμια, καθώς επίσης και πολυάριθμα ινστιτούτα και ερευνητικά κέντρα. Στην πόλη βρίσκεται το αρχαιότερο δημόσιο Πανεπιστήμιο, το Πανεπιστήμιο Νάπολης - Φρειδερίκος Β΄ που ιδρύθηκε το 1224 από τον Φρειδερίκο Β΄ το οποίο είναι το σημαντικότερο πανεπιστήμιο της νότιας Ιταλίας, με περισσότερους από 100.000 φοιτητές και 3.00 καθηγητές.

CASTEL NUOVO 

BASILICA DELLO SPIRITO SANTO

Ακόμη, υπάρχει και το Δεύτερο Πανεπιστήμιο της Νάπολης, δεύτερο σημαντικότερο της πόλης. Ιδρύθηκε μόλις το 1989 και έχει στενούς δεσμούς με την όμορη επαρχία της Καζέρτας. Ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην πόλη παίζει το Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ανατολικών Σπουδών, που ειδικεύεται στους ανατολικούς πολιτισμούς και το οποίο ιδρύθηκε το 1732 από τον Ιησουίτη ιεραπόστολο Ματτέο Ρίπα, ύστερα από την επιστροφή του από την αυλή του Κινέζου αυτοκράτορα.

 η φωτογραφία της Νάπολη παρέχεται από το Trip AdvisorPiazza San Domenico Maggiore

Piazza del Gesù 

Ο Μύθος λέει ..

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, η Νάπολη χτίστηκε στο σημείο όπου η θάλασσα ξέβρασε νεκρή τη σειρήνα Παρθενόπη, αφού την απέρριψε ο Οδυσσέας. Στην περιοχή αυτή ενδέχεται να είχε ιδρυθεί μια αποικία ήδη από τον 10ο αιώνα π.Χ. από Ελληνες της Ρόδου, πιθανόν όμως και αυτό να είναι ένας ακόμα μύθος. 

Το βέβαιο είναι ότι Ελληνες της Κύμης έχτισαν σε μικρή απόσταση μια νέα πόλη που πήρε το όνομα Νεάπολις, ενώ η παλιά μετονομάστηκε Παλαιόπολη. Η Νεάπολις υπήρξε σημαντικό εμπορικό κέντρο. Μετά την πτώση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και τα αλλεπάλληλα κύματα εισβολέων, η πόλη τέθηκε υπό την επιρροή του Βυζαντίου και γνώρισε μια περίοδο αναγέννησης. 

Η χρυσή εποχή της Νάπολης υπήρξε ο 15ος αιώνας, αλλά κατόπιν ακολούθησαν δύο αιώνες άμεσης κατοχής από την Ισπανία. Το 1734 άρχισε η περίοδος ηγεμονίας των Βουρβόνων. Αν εξαιρέσουμε τη σύντομη δημοκρατική διακυβέρνηση του 1799 και μια δεκαετία γαλλικής κυριαρχίας, οι Βουρβόνοι βασίλευσαν στη Νάπολη μέχρι το 1860

Partenope

Castel Sant'Elmo

Castel dell'Ovo 

le maioliche di Santa Chiara

Napoli Di Notte

La bella di notte

Επιμέλεια -Μαρία Λαμπράκη.

Όσκαρ Ουάιλντ: » Η σιωπή του έρωτα»

Έτσι όπως συχνά ο ήλιος με την εντυπωσιακή του λάμψη

διώχνει το θαμπό φεγγάρι, όσο και αν αντιστέκεται

στη σκοτεινή σπηλιά του, χωρίς να ακούσει

ούτε ένα τραγουδι από το αηδόνι

έτσι η ομορφιά σου μου σφραγίζει τα χείλη

και κάνει παράφωνα για μένα τα πιο όμορφα τραγούδια

Κι όπως την αυγή πάνω από τα λιβάδια

περνά ο άνεμος με τα ορμητικά του φτερά

και σπάει τα καλάμια με τα δυνατά φιλιά του

που αυτά μόνο, μπορούν να γίνουν όργανα τραγουδιού

έτσι τα ορμητικά μου πάθη, παραδέρνουν συνέχεια μέσα μου

και η τόσο μεγάλη αγάπη κάνει την αγάπη μου βουβή

Όμως τα μάτια μου σου έδειξαν εσένα

γιατί είμαι σιωπηλός και η λύρα μου ακούρδιστη

πριν γίνει ο χωρισμός μας μοιραίος

και πριν μας αναγκάσει να φύγουμε

εσύ για άλλα χείλη που τραγουδούν με αρμονία

κι εγώ εδώ να αναπολώ μάταια

φιλιά που δεν έδωσα, τραγούδια που δεν είπα.

(πρωτότυπο κείμενο:

 Silentium Amoris Oscar Wilde (1854–1900)

As oftentimes the too resplendent sun

Hurries the pallid and reluctant moon

Back to her sombre cave, ere she hath won

A single ballad from the nightingale,

So doth thy Beauty make my lips to fail,

And all my sweetest singing out of tune.

And as at dawn across the level mead

On wings impetuous some wind will come,

And with its too harsh kisses break the reed

Which was its only instrument of song,

So my too stormy passions work me wrong,

And for excess of Love my Love is dumb.

But surely unto Thee mine eyes did show

Why I am silent, and my lute unstrung;

Else it were better we should part, and go,

Thou to some lips of sweeter melody,

And I to nurse the barren memory

Of unkissed kisses, and songs never sung.)

Από τον Ν. Δ. Α1: Όσκαρ Ουάιλντ: » Η σιωπή του έρωτα»

Γρήγορα που σκοτεινιάζει Φθινοπώριασε

Γρήγορα που σκοτεινιάζει
Φθινοπώριασε 
Η νύχτα απλώνει από νωρίς σεντόνια δίχτυα/είναι η ώρα που /βγαίνει στην επιφάνεια η επιθυμία .
Ολα παίρνουν το σχήμα σου/η απουσία καταλαμβάνει την ακίνητη ροή του χρόνου/ανοίγοντας την πόρτα της απόστασης /παραμερίζοντας την τέφρα των ημερών...
Γρήγορα που σκοτεινιάζει...
Φθινοπώριασε 
Κι εσύ; Ακροβατείς στην κόψη του ελάχιστου /εισπνέεις τις ανάσες μου/εκπνέεις  τις απόκρυφες στιγμές μου/δεν λες τίποτα/με κοιτάζεις βαθιά μέσα στα μάτια/κι αυτόβουλα παραδίνομαι στου Ερωτα σου το μαχαίρι/ το ηδονικό... 
Φύγε , φύγε απο τα μάτια μου/γιατί /αν αρχίσουν τα δάκρυα /θα γίνουν Ωκεανός /και θα πνιγούμε ..

Γρήγορα που σκοτεινιάζει ...
Φθινοπώριασε ..
Τις νύχτες πάντα του χεριού σου /με είχες..
Ισως, γιατί, όπως γράφει ο Νίκος Καρούζος: <<Ψηλά η νύχτα μοιάζει έρωτας…>>
Μαρία Λαμπράκη

Του ονείρου το καράβι

Τις νύχτες που ο ύπνος αρνείται να με παραδώσει στις ''αγκάλες του Μορφέα'' και το καράβι της θύμησης αρμενίζει με την πλώρη μυτερή στο πέλαγος που λέγεται Ζωή, αρχίζουν σαν ξωτικά να γυρνούν οι σκέψεις μου ολόγυρα.
Σκέψεις γλυκιές, πικρές, γλυκόπικρες, ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων ..
Aρχίζεις τότε να αναζητάς έναν ήχο, για να  σπάσει σε χίλια κομμάτια την ησυχία της νύχτας, αλλά μόνο ο ήχος του ρολογιού μετράει το χρόνο της απουσίας.

Αrt, by Fran Peppers
Αξαφνα, αλλάζουν όλα, ο καθρέπτης μου επιστρέφει το είδωλο''ραγισμένο πρόσωπο'' κι' όμως αυτό το κορίτσι, αυτό το βλέμμα, έχει το βλέμμα μου, κοιτάζει αλλού, σαν να ψάχνει κάτι-κάτι άλλο-σαν να ελπίζει πως θα το βρει κάποτε.
Είναι σαν να μου ζητά να μπω στον κόσμο της, αυτόν που μόνο εκείνη μπορεί να βλέπει.
Στην ουσία, στ' όνειρο..
Αυτο το κορίτσι, έχει το βλέμμα μου, ψάχνει να βρει την αλήθεια, η φωνή της ζητάει να προσπεράσει τα ερείπια.
Μα τι κάνει;
Απλώνει τις μπογιές;
-Θέλω χρώματα <μου λέει>
Βάλε χρώματα στον πίνακά μου πολλά.Πάρε το πινέλο και δείξε μου.>>
-Να σου δείξω; τι να σου δείξω;<είπα>
-Δείξε μου πως μπορείς να χρωματίσεις τη ζωή σου με όλα τα χρώματα, πασαλείψου απο ζωή kαι άσε υπολείμματα σε όλες τις γωνίες γύρω σου.
-Μη με κοιτάζεις έτσι αμίλητη<συνέχισε> ή μάλλον κοίταζε με, θέλω να νιώσω ο,τι σκέφτεσαι..
Εχεις ένα ελεύθερο βλέμμα -Θέλεις να είσαι ελεύθερη
Μην απαντάς; Το ξέρω..
-Θα'θελες να ήσουν μια άλλη, να ζούσες σε διαφορετική εποχή,  μην το αρνείσαι; Το ξέρεις γι'αυτό σωπαίνεις..

-Κοίτα αυτό το μικρό κοριτσάκι με την κόκκινη κορδέλα στα ξανθά του μαλλιά, δε σου θυμίζει τίποτα;

''Χέρια πόδια στην αυλή
Ολοι κάθονται στη γη''
              Αγόρι 
-Ελα μωρέ, με χτύπησες
             Κοριτσάκι
-Δεν το ήθελα, με σπρώξανε
             Αγόρι
-Ναι, καλά τώρα, κοίτα τα μπράτσα μου; Μπορώ να σε δείρω, γιατί άμα θυμώνω αγριεύω
          Κοριτσάκι
-Δε σε φοβάμαι, δε φοβάμαι κανέναν και τίποτα
         Αγόρι
-Μπα, πολύ γενναία μας το παίζεις
πως σε λένε;
        Κοριτσάκι
-Μαρία, και είμαι ατρόμητη
      Αγόρι
-Χα χα , τι ζωγραφίζεις εκεί;
     Κοριτσάκι
-Ενα καράβι, μ'αυτό θα ταξιδέψω όλο τον κόσμο όταν μεγαλώσω, θα γίνω καπετάνιος
     Αγόρι
-Εισαι παλαβή νομίζω, αφού είσαι κορίτσι, δεν μπορείς, χα χα
    Κοριτσάκι
-Μπορώ...
    Αγόρι
-Καλά, κοριτσάκι
   Κοριτσάκι
-Καλά, ''Κάπτεν '' να λες
   Αγόρι
-Καλά το είπα εγω ό,τι είσαι παλαβή

-<Λοιπόν>; ακόμα σκέφτεσαι τι θα ζωγραφίσεις;
Πάρε το πινέλο και βάλε τα χρώματα της ζωής σου.
-Ενα καράβι,<απάντησα>
Eνα Καράβι..
Το πρωί ξύπνησα με του Ηλιου το χάδι στο μέτωπο.
Πάνω στο κομοδίνο μου, σε μια κόλα χαρτί ήταν ζωγραφισμένο ένα Καράβι...

Παράξενη νύχτα  <σκέφτηκα>

Δεν ξέρω, αν όλα αυτά ήταν της φαντασίας μου ή απλά τα ονειρεύτηκα, σημασία έχει ό,τι τώρα ξέρω...(Μαρία Λαμπράκη)