Νύχτα προδοσίας

Παράξενη νύχτα.

Σε στήνει και σε βάζει στο σημάδι.

Κλείνεις τα μάτια/ εύχεσαι ο στόχος να μην είσαι εσύ.

Η σιωπή σαν νεκροσέντονο τύλιξε την πόλη.

Μόνο ο Ιούδας τρεκλίζει αποκαμωμένος στους δρόμους/κρατώντας σφιχτά στη χούφτα του τα τριάκοντα αργύρια..

Κάθε τόσο γυρίζει και φωνάζει:<<Δικός μου είσαι εσύ;>>

Κανείς δεν απαντά/ο τελευταίος (που απάντησε) το πλήρωσε με σταυρικό θάνατο.

Δε βαριέσαι, μονολογεί..''Σε λίγο ξημερώνει ..''

<<Δεν είναι τυχαίο που κάθε καινούργια μέρα ξημερώνει με το λάλημα του πετεινού/που μαρτυράει απο παλιά μια  προδοσία>>-Μαρία Λαμπράκη

Η φράση στα εισαγωγικά, ανήκει στον  Berthold Friedrich Brecht

Και τα χέρια μου θα ενώσω πριν στη ζητιανιά τ' απλώσω

Να  ξυπνάς με του Ήλιου το φιλί και να το αισθάνεσαι σαν (Sun)φιλί προδοσίας..
Να ακούς τον κελαηδισμό των πουλιών και να μην αναγνωρίζεις τη μελωδία τους μέσα στον εκκωφαντικό θόρυβο μιας πόλης , που ανηφορίζει ασθμαίνοντας, σέρνοντας βαριά τα βήματά της  σε ώρες ξαφνιασμένες, λες και το τσιμέντο κατάπιε όλα της τα όνειρα..
Να ξορκίζεις κάθε βράδυ τους φόβους σου και να τους βλέπεις το πρωί γιγαντωμένους και άτρωτους λες και έσκαβαν όλη τη νύχτα ένα σκοτεινό λαγούμι , για τ' ανυποψίαστα θύματα..
Να...Να...Να...
Ερχεται όμως, όλο τούτο και γλυκαίνει όταν συναντάς στο Σούπερ Μάρκετ την κ Ελένη  και σε ρωτά:''πήρες ψωμάκι σήμερα παιδάκι μου; ....Να, πάρε το μισό από το δικό μου....''
Ισως, αυτός είναι ο μόνος τρόπος να σωθούμε(ως άνθρωποι) από την ερημία μας, να γίνουμε δότες της ΑΓΑΠΗΣ
 -Οχι ΕΠΑΙΤΕΣ...
Και  τα χέρια μου θα ενώσω πριν στη ζητιανιά τ' απλώσω.(.Μαρία .Λαμπράκη)

Το τραπέζι-Του ΚόΖμου

Για άλλη μια μέρα έστρωσε το τραπέζι του κόσμου ο Ηλιος.
Ψωμί μοιράζει στους πεινασμένους της γης, μια φέτα από το φως του, όλοι αναζητούμε.
Μα, πως να τους θρέψεις<<Οταν της γης επλήθυναν οι πόνοι>>
Η φράση στα εισαγωγικά, είναι  απο ποίημα του Pablo Nerouda